De Franse auteur Victor Hugo was zeer onder de indruk van de Rijn, getuige onderstaand fragment uit zijn brieven.
Le Rhin Vivant
Le Rhin réunit tout.
Le Rhin est rapide comme le Rhône,
large comme la Loire,
encaissé comme la Meuse,
tortueux comme la Seine,
limpide et vert comme la Somme,
historique comme le Tibre,
royal comme le Danube,
mystérieux comme le Nil,
pailleté d'or comme un fleuve d'Amérique,
couvert de fables et de fantômes comme un fleuve d'Asie.
Victor Hugo : Lettre XIV
Bij gebrek aan een Nederlandse vertaling hieronder een Duitse versie.
Lebendiger Rhein
"Der Rhein vereinigt Alles in sich.
Der Rhein ist rasch wie die Rhone,
breit wie die Loire,
eingeengt wie die Maas,
geschlängelt wie die Seine,
klar und grün wie die Somme,
historisch wie der Tiber,
königlich wie die Donau,
geheimnisvoll wie der Nil,
goldführend wie ein Strom Amerikas,
reich an Sagen und Geistern wie ein Fluss Asiens."
Victor Hugo, Rheinbrief XIV
In zijn lofzang zwijgt Hugo echter over de Moezel.
Van Koblenz, de stad waar de Moezel in de Rijn uitmondt, was hij ook niet onder de indruk, want deze had geen bibliotheek!...
Dit gemis is inmiddels ruimschoots verholpen met de Kulturbau Koblenz waarin ook de bibliotheek een prachtig onderkomen gevonden heeft.
Omdat we zelf het verschil tussen Rijn en Moezel wilden ervaren, zijn we vanaf Koblenz door het Moezeldal naar Trier gefietst.
Een tocht om lyrisch te worden en net als de dichter Jan Van Nijlen te bedenken:
"Gelukkig hij die aan de groene zomen
van een rivier zijn jonge jaren slijt."
