Praktijkuitstapje 15

Uitbuiken

Terugkijkend op de 23 dingen duizelt het mij.
Al die social media :
Facebook, Hyves,LinkedIn, Twitter …..
Eerder gaf ik al aan, dat ik een soort gevoel van verzadiging had.
Ik wil even uitbuiken, de boel laten bezinken.

En toen ……… was er Zichtbaar alleen
Een fotoboek, dat door een collega-bibliothecaris voorzien is van beeldende gedichten.
Hieronder een voorbeeld van zo'n combinatie:

Ruben Philipsen [fotogr.]
Wouter van Heiningen [poëzie]


Vraatzucht
Het volgevreten lijf
zwaar bukkend onder
een consumptief verlangen

Zwaarmoedig ontevreden
uitgekauwd en uitgekotst
wordt het ongenoegen van
het denken gevoed

lijdzaam groeien de
grenzen van het fatsoen
naar een punt van
geen terugkeer

en steeds weer
moet het opnieuw
en meer

Blog 21 Aquabrowser My discoveries en andere sociale bibliotheekcatalogi

Sociale bibliotheekcatalogi:
Aquabrowser
In de beginperiode van Hollandnet ben ik voorzichtig begonnen met het experimenteren met web 2.0 functionaliteit binnen My discoveries. Kort daarna werd besloten om voor Hollandnet de skin “small” te gebruiken i.p.v. de uitgebreide versie. Moest ik voor mijn geëxperimenteer uitwijken naar de landelijke aquabrowser. Mijn enthousiasme werd echter behoorlijk getemperd, omdat deze geen bezitsgegevens heeft. En in de bezitsgegevens zit nu juist de meerwaarde van een bibliotheekcatalogus boven bijv. Librarything.
Inmiddels is de uitgebreide versie van Hollandnet weer beschikbaar via de webcat.
Bij vergelijking van beide versies viel me op dat het nogal eens voor kwam, dat een titel in Hollandnet een link had naar Libraything en dat die in de landelijke aquabrowser ontbrak. Zie bijv. Wasdom van Hagar Peeters en Echt waar van Riika Pulkkinen) (situatie 11-12-2011)
Bicat
Ook binnen Bicat is er via Mijn profiel web 2.0 functionaliteit beschikbaar:
Je kunt literatuurlijstjes maken over diverse onderwerpen, maar er zitten nogal wat haken en ogen aan. De lijstjes zijn uitsluitend aan de hand van concrete boektitels terug te vinden. Lastig om ze gericht in te zetten t.b.v. het inlichtingenwerk. Een bijkomend nadeel is, dat de lijstjes gesorteerd worden op titel. Terwijl een rechtgeaarde bibliothecaris een lijstje van fictie graag alfabetisch op auteur gesorteerd ziet.

Terwijl ik dus regelmatig lijstjes aanmaakte in zowel Bicat als aquabrowser, ben ik nooit eerder op het idee gekomen om een titel te taggen. Dit komt vermoedelijk, omdat de officieel toegekende trefwoorden in de titelbeschrijving exact aansluiten bij mijn denken.
Toen ik besloot, om meer op door anderen toegekende tags te letten, bleken daar toch nuttige termen tussen te zitten zoals bijv. cross-over literatuur. Dus voortaan ga ik de titels op mijn “lijstjes” ook taggen.


De verschillen in web 2.0 functionaliteit tussen beide systemen:
My discoveries van Aquabrowser
+ Ook niet-leden van de bibliotheek kunnen gebruik maken van my discoveries. Je logt nl. in met een zelfgekozen naam en wachtwoord.
+ Naam en wachtwoord zijn bruikbaar in alle versies van de aquabrowser
+ Bij de nieuwere titels kun je doorlinken naar bijv. Librarything. Zie bijv. De grens van Riika Pulkkinnen
+ Zoeken op tags is niet alleen mogelijk vanuit een titel, waaraan een gebruiker deze tag heeft toegekend, maar ook via de "officiële” zoekingangen. Dit is weliswaar zéér ingewikkeld, maar het kan.
Voor wie het wil proberen: De constructie, die je in het zoekvenster invoert is md_tags:""..."
Op de plaats van de puntjes vul je dan de gezochte tag in. Bijv cross over of Young adult of adolescentie
Mijn Profiel van Bicat.
- Het pasnummer is je toegangscode voor Mijn Profiel. Hierdoor kunnen alleen bibliotheekleden een account aanmaken. Als je pasje verlopen is , niet bekend is bij het bibliotheeksysteem waar je inlogt, of als het om de een af andere reden geblokkeerd is, kun je tijdelijk of permanent geen gebruik meer maken van de in het account opgeslagen informatie.
Ook als je een nieuw pasnummer krijgt, ben je de informatie kwijt, die je bij het oude nummer opgeslagen had.
- Linken naar Librarything is niet mogelijk.
- Zoeken op tags is uitsluitend mogelijk m.b.v. doorklikken vanuit een titel, die dezelfde tag heeft. Dus niet door invoeren van de betreffende tag in het zoekvenster.

Tot zover 2 vertrouwde sociale bibliotheekcatalogi.

Maar er is natuurlijk meer zoals Worldcat
Allerlei wetenswaardigheden ontdekt:
-Nelleke Noordervliet is vertaald in het Duits (11 titels), Engels (6 titels) en in het Nieuwgrieks (O Ormos ton pelicanon)
-Voor Ellenoor is het goed om te weten dat Nijntje van Dick Bruna ook verkrijgbaar is in het Tsonga,Venda, Xhosa en Zulu.

En ook functionaliteit:
-Wanneer je je locatie opgeeft, wordt je doorgelinkt naar de site van de bibliotheek in je woonplaats.
-Je wordt subtiel doorgelinkt van de door jou ingevoerde term naar het trefwoord, dat Worldcat hanteert: Bij zoeken naar bladmuziek van Spinvis kreeg ik de melding Geen resultaat gevonden voor Spinvis partituur

Zo zou ik nog wel een pagina kunnen vullen met ontdekkingen en kan dan alleen maar constateren: Worldcat is een wereldcatalogus.

Bij een van de laatste onderdelen van de 23 dingen kom ik tot een conclusie die ik al eerder getrokken had: de meerwaarde van sociale media ligt in de persoonlijke inbreng.
In die zin ben ik ervan overtuigd, dat de overlevingskans van de bibliotheek gezocht moet worden in het aanhaken bij de mogelijkheden, die sociale media bieden.
Een sociale bibliotheekcatalogus ligt in elk geval heel dicht bij mijn belevingswereld.

Praktijkuitstapje 14

Somberen n.a.v. Ding 20.

Ooit zei een lezer n.a.v. Maria Zachea :
"Mooi boek, maar ik ben blij dat ze niet nog meer kinderen had, want na de 12e invalshoek had ik het wel gehad”.

Bij mezelf merk ik, dat ik na het verkennen van alle Dingen een verzadigingsgevoel krijg: de zoveelste mogelijkheid om lijstjes aan te leggen en aan sociale netwerken deel te nemen.
Genealogiedomein.nl

Zelfs de enthousiaste verhalen van anderen over nieuwe toepassingsmogelijkheden nemen mijn zorgen over de overlevingskansen van de bibliotheek niet weg.
Sterker nog: dit wordt alleen maar versterkt door een recenter artikel van Jeroen de Boer, waarin enige frustratie doorklinkt.

De opvatting van Edo, dat we hetzelfde lot tegemoet dreigen te gaan als Nokia (praktijkuitstapje 5) deel ik. Maar ik ben minder optimistisch over de levensvatbaarheid van de diverse overlevingstechnieken, die er voor de bibliotheek aangedragen worden.
Je kunt wel prachtige visioenen hebben over beleefconcepten, streaming music op loungebanken enz. Maar het hele gebeuren vindt uiteindelijk grotendeels plaats in de bibliotheek. En daarbij heeft het grote publiek toch niet direct de associatie van the place to be als het gaat om de ideale verblijfs-, recreatie- en ontmoetingsplek.
Bij mezelf constateer ik weliswaar dat er tijdens het 23 dingentraject een schakelaar is omgegaan wat betreft sociale media. Maar het is wel een “lam” schakelaartje. Het springt regelmatig weer terug in de oude stand.
Zo zal het ook bij het bibliotheekpubliek gaan.
We investeren in nieuwe dienstverlening en maken mensen voortdurend attent op de eigentijdse mogelijkheden van de bibliotheek. Het publiek constateert dat ook zelf, maar zodra ze terug zijn in hun eigen omgeving, piept het oude boekige bibliotheekimago weer naar boven als een hardnekkige pop-up.
Er is dus veel inventiviteit, aanpassings- en doorzettingsvermogen nodig om een rol van betekenis te blijven spelen in de snel veranderende maatschappij.

We kunnen de mouwtjes opstropen.
Zie ook de discussie op bibliotheek2.0

Blog 20 Muziek online beluisteren in een sociaal netwerk

Via Last.fm geprobeerd om een track van Jeroen van Merwijk te beluisteren. Ik kreeg helaas steeds een foutmelding: Oops. There was a problem. Try later ....
Tussen de diverse pogingen door gezellig rondgesnuffeld. Van Merwijk had under 2000 listeners. Zou dat door die foutmeldingen komen?
Grooveshark daarentegen leverde geen enkel probleem op.
Muziek beluisterd, favorieten bekeken, door afspeellijsten gebladerd. Leuk.
Jango vond ik niet erg gebruikersvriendelijk. Het was een heel gezoek om iets te vinden. Maar het leuke is, dat de songteksten beschikbaar zijn. En dat is soms ook wat waard.
Blip.fm is eveneens een leuke snuffelsite.
En dan Spotify. Wat een enthousiaste verhalen maar vooral: wat een concept.
ian crowther

Dit brengt me bij de kernvraag van ding 20:
Wat kun je ermee in de bibliotheek?
Spotify koppelen aan de aanwinsten is niet relevant, omdat bibliotheek Rijn en Venen geen muziekcollectie meer heeft. We liften mee met innovatieve inspanningen van de CDR.
Maar op een ander terrein zijn er wel degelijk mogelijkheden zoals Jan Klerk in een blog aangaf:
Spotify is een dermate succesvol uitgeefmodel dat er in de uitgeverswereld al hardop wordt nagedacht over een Spotify-model voor e-books.
Dat dit geen toekomstmuziek is, blijkt wel uit de berichten in
Bibliotheekblad en Frankwatching
En ook Stichting Bibliotheek.nl gaat met streaming aan de slag via het portaal Public Library Online zoals blijkt uit een blogbericht van Edwin Mijnsbergen

Ik zie een grote toekomst voor streaming. Maar we moeten wel tempo maken bij het implementeren.

Blog 19 Wat is er te doen in een sociaal netwerk.

© Argus

Deze cartoon is op 6-10-2011 gepubliceerd op de site http://argus-online.nl/
Via biblioblogs werd ik erop geattendeerd.


Tot voor kort riep ik altijd dat ik weinig behoefte heb om me bij een sociaal netwerk aan te sluiten.
Dat daar verandering in is gekomen, komt niet omdat mijn ideeën veranderd zijn, maar omdat ik merk , dat de term veel ruimer geïnterpreteerd wordt, dan ik doe.
Zo wordt Dizzie.nl omschreven als een sociaal netwerk rond boeken en literatuur. Terwijl ik het als een heel leuke interactieve boekensite bestempel. Ditzelfde geldt voor Boeklezers.nl , Boekenliefde.nl en de Boekensalon waar Jan Klerk een stukje over schreef.

Zo bezien kun je Mijn menu in Bicat ook als een sociaal netwerk zien. Want ook daarin kun je vrienden maken, discussies voeren, lijstjes delen enz.

En dan blijk ik, zonder dat ik het wist, allang actief te zijn binnen de zgn. digitale sociale netwerken.;-)

Maar zonder gekheid: Om bij te blijven in je vakgebied en praktijkervaringen uit te wisselen, zie ik wel degelijk het nut van actief zijn op sites als bibliotheek20.ning in een van de vele subgroepen zoals digitaal inlichtingenwerk
Wat me opviel bij deze subgroep is dat er sinds 21 februari geen enkele activiteit meer was. Het onderwerp leeft blijkbaar niet.
Het onderwerp wisselcollecties (n.a.v. het stoppen van deze service door NBD/Biblion) leeft blijkbaar ook niet. De zoekterm wisselcollecties NBD Biblion leverde uitsluitend treffers uit 2010 .

In dit verband citeer ik Frankwatching :
De effectiviteit van sociale media – of eigenlijk elke vorm van software waar je kennis mee poogt te delen – wordt beslist beter zodra mensen elkaar al een beetje kennen, een stuk expertise delen, of als ze een gemeenschappelijk doel hebben.
Sociale media zorgen dus niet voor kennisdeling omdat het sociale media zijn. Je kunt als organisatie echter wel extra energie stoppen in een cultuur waar ze goed in gedijen om kennis mee te delen.

Omdat dit blogbericht begon met een illustratie m.b.t. sociale media, wordt het, ter wille van de symmetrie, op dezelfde manier afgesloten.

Maar eerst nog een leestip, nl Echte vrienden van Stine Jensen.

Blog 18 Het catalogiseren van je boekenkast met LibraryThing

Vanuit de wetenschap: “De kinderen van de schoenmaker lopen met kapotte schoenen” ben ik met Ding 18 aan de slag gegaan.
Oefenaccount aangemaakt, wat boeken tevoorschijn getoverd en gekeken of ze al in het systeem zaten. Resultaat: 7 titels niet gevonden en 10 titels wel. Deze aan mijn bibliotheek toegevoegd.
Klein aandachtspuntje: de 10 boeken, die te vinden waren via ISBN, hebben een onvolledige beschrijving.
Daarna heb ik 2 van de niet gevonden titels zelf volgens de regels der kunst ingevoerd in mijn bibliotheekje ;-)
En deze minicollectie kan uiteraard gedeeld worden.

Ervaringen:
- Leuk om rond te kijken op de tijdgeest-pagina met grappige wetenswaardigheden.
Minpuntje: Bij invoeren van locatie Alphen aan den Rijn en aanklikken van tabje bibliotheken in de buurt schitterde bibliotheek Rijn en Venen door afwezigheid.
- Hoewel ik een zeer beperkte en vooral weinig gevarieerde boekencollectie heb ingevoerd kreeg ik interessante leesverwante aanbevelingen.T.z.t. ben ik van plan om een flink aantal favoriete romans in te voeren. Ik ben benieuwd welk spannend leesadvies ik dan zal krijgen.
- Ook even op Dizzie rondgekeken. Zag er heel leuk uit. Boeken toevoegen was ook geen enkel probleem. Vermoedelijk log ik hier t.z.t. nog eens in met een eigen account. Vooral vanwege het sociale element van deze site.
- Voor het snel aanleggen van een online boekenlijst scoort Google boeken hoog. Dus ook deze mag meedoen aan mijn toekomstige experimenten.


Bibliotheektoepassingen.
De manier waar op bibliotheek Bollenstreek Librarything
in de website integreert is een leuke vondst. Ik zie het als een aanvulling op de web 2.0 functies van Bicat en My discoveries van de aquabrowser. Al onderschrijf ik de kanttekeningen in bericht 18 van Contentdingen
Bibliotheek Hengelo heeft de link naar Librarything wat minder prominent op de site staan. Daar staat het overzichtelijk gepresenteerd tussen een respectabel aantal andere Sociale Zaken

Blog 17: Mobiel internet

Mobiel internet is het vanzelfsprekende antwoord op de snelle opkomst van digitale informatiedragers.
Het artikel Digitale informatiedragers verdringen de bibliotheek van Alice de Jong onderschrijf ik in alle opzichten.

Maatschappelijke ontwikkelingen.
Het is een algemene tendens, dat de consument kiest voor gemak en maximale toegankelijkheid (24/7).
De middelen om dit te realiseren zijn inmiddels ruimschoots voorhanden:
eReaders.
Altijd je favoriete boeken bij de hand.
Optimaal leesgemak door handzaam formaat en licht gewicht, de mogelijkheid om lettergrootte naar je eigen voorkeur in te stellen en een scherm dat heel vriendelijk is voor je ogen.
Een enorme titelkeus, met name in het grijze circuit. Hier vind je de nieuwste bestsellers dagen voordat ze als topper in de bibliotheek binnenkomen.
Mijn ervaring is dat traditionele veellezers, die aanvankelijk wat sceptisch reageren, zich nadat ze tot het eBook bekeerd zijn, als fanatieke zendelingen gedragen.
De bibliotheek zal er een flinke dobber aan hebben om zich hier een serieuze plaats te verwerven en een rol van belang te blijven spelen.
Het ePortal komt niet echt van de grond en biedt de klant niet wat deze wil.
Met de huidige technologie kan de boekhandel vrij eenvoudig inspelen op de behoefte van de klant, om een eBook niet te kopen maar te huren. Het is naar mijn mening een kwestie van tijd dat bijv. Bol.com in deze markt stapt. Hema heeft al serieuze plannen (zie Praktijkuitstapje 5)
Tablets.
Het lezen van een eBook is hierop minder prettig dan op een eReader.
De toegang tot internet is echter een pré, waardoor veel informatie op een handzame en goed leesbare manier toegankelijk is.
Smartphones.
De meest compacte toegang tot internet met zijn schat aan digitale informatie.

Met dit gegeven in het achterhoofd is het van het grootste belang, dat bibliotheken er alles aan doen om in deze markt hun bestaansrecht te bewijzen.
Om dit te realiseren is het nodig dat de bibliotheekwereld beschikt over een stabiel bibliotheeksysteem dat altijd en overal toegankelijk is. Dus ook via mobiel internet in de vorm van een aantrekkelijke app.
En Wifi in elke bibliotheekvestiging lijkt me ook een must.

Toekomstige ontwikkelingen:
M.b.t. de rol van mobiel internet in de toekomst citeer ik uit een artikel over digitaal lezen op mobiele apparaten
"Voor de consument is het inderdaad eenvoudig. Of je nu een iPad, iPhone of Android tablet of smartphone hebt, voor weblezen hoef je niets te installeren en kun je Chrome, Safari of Firefox gebruiken. Maar lezen in je browser heeft natuurlijk één nadeel: je moet er altijd voor online zijn. Nu is dat voor de meeste gebruikers van een smartphone geen probleem, maar op tablets heeft nog lang niet iedereen een internetabonnement. De verwachting is echter, dat over een jaar of twee ook laptops en tablets altijd wel een internetverbinding hebben."

Toepassingsmogelijkheden voor de bibliotheek:
Over de ontwikkelingen die zich aandienen ben ik enthousiast:
1. De biep app voor de iPhone ziet er fantastisch uit.
2. Bibliotheek Rijn en Venen heeft ingetekend op de App De bibliotheek.
Er schijnen nog wat kinderziektes te zijn, waardoor de daadwerkelijke aansluiting uitgesteld is. Maar ik verwacht er veel van.
3. Bij het bekijken van websites van andere instellingen valt het me op, dat de gewone versie van de website er veel minder uitnodigend uitziet dan de mobiele versie via een app. Misschien kan zo'n aantrekkelijke app het publiek verleiden om vaker de traditionele site van de bibliotheek te bezoeken.
Onder punt 7 van een artikel in Frankwatching werd iets vergelijkbaars geconstateerd

Er is echter ook een andere kant aan deze medaille: De mobiele versie mist vaak juist die functionaliteit, die ik frequent gebruik. Zo is Twitter search bijv. uitsluitend via de gewone site vrij toegankelijk. Via de app is inloggen met een eigen account noodzakelijk.
4. De titels in de catalogus zijn al voorzien van QR code,waarmee je de titel kunt “onthouden”. In deze QRcode kan uiteraard veel meer informatie opgeslagen worden dan op dit moment het geval is.
5. Een iPad t.b.v. het inlichtingenwerk leek ook veelbelovend.
Helaas dempten de praktijkervaringen elders dit enthousiasme. Maar omdat bibliotheek Rijn en Venen sinds 23 november over een iPad beschikt kan elke medewerker dit desgewenst zelf testen.
7.Sinds 11-11-2011 beschikt de centrale vestiging van Bibliotheek Rijn en Venen over Wifi. Doordat dit gekopppeld is aan het IP-adres van de server kan iedereen, die over de Wifi-inlogcode beschikt m.b.v. tablet,iPad, smartphone e.d. de content van de bibliotheek raadplegen. Het begin is er. Super!
8.Maar er zijn nog veel meer toepassingsmogelijkheden

De praktijk:
De technische mogelijkheden zijn er grotendeels. Nu nog even de wetten en de praktische bezwaren uit de weg ruimen. D.w.z. een oplossing vinden voor de problemen met de hardware, de vaak trage verbinding via Wifi, maar vooral de auteursrechtelijke beperkingen.
M.b.t. databanken en catalogi zijn de echt leuke dingen voor de mensen nl. uitsluitend binnen de muren van de bibliotheek te raadplegen. Kijk maar eens naar het boek Celestien en ontdek het verschil aan mogelijkheden op een bibliotheek-pc ( met een geautoriseerd IP-adres) en de pc thuis of de tablet en smartphone buitenshuis.

Blog 16 You Tube

Geruime tijd rondgekeken op You tube. Ongelooflijk wat een mogelijkheden.
In eerste instantie geen account aangemaakt, omdat ik niet de intentie heb om filmpjes te uploaden.
Dagen later ging ik via mijn Gmail naar de optie “meer” en klikte puur uit nieuwsgierigheid op You tube. En wat bleek: daar verschenen filmpjes, die ik de kwalificatie “leuk“ gegeven had. Zonder dat ik het in de gaten had, was er dus al automatisch een interesseprofiel aangemaakt.
In de wereld van sociale media volstaat het blijkbaar niet, om naast je gewone paar ogen ook nog ogen in je achterhoofd te hebben. Big Brother zit overal en slaat op de meest onverwachte momenten toe.
Of in een variant op het gedicht van Judith Herzberg
Het is altijd erger dan je denkt,
Ook als je denkt
het zal wel erger zijn dan ik denk
dan is het nog erger
dan je denkt

Het is veel makkelijker dan je denkt
ook als je denkt
het zal wel makkelijker zijn dan ik denk
dan is het toch nog makkelijker
dan je denkt.

Maar dit terzijde.

Zoeken
Zoeken ging heel makkelijk, zowel m.b.v. zoektermen als via de functie “bladeren”
Over hetgeen ik gevonden heb, ben ik heel enthousiast.

Toepassingen binnen de bibliotheek
De toepassingsmogelijkheden binnen de bibliotheek zijn boven verwachting.
Een piepkleine selectie ter illustratie:
1. Filmpje over eBooks in bibliotheek Dordrecht
2. Informatie over de digitale bibliotheek bibliotheek.nl
3. Een filmpje van bibliotheek Waterweg waarin een bekend
persoon figureert.
4. Last but not least: inspiratiebron en verlevendiging van blogs en andere digitale communicatiekanalen.

Praktijkuitstapje 13

Boeken apps om interesse op te wekken voor boeken.

Via een bericht op bibliotheek 2.0 over boeken apps werd ik attent gemaakt op

De Gelukkige Olifant:
prachtige app naar het eerste kinderboek van Youp van ’t Hek





Er was ook nog een blog over een gratis digibordles bij het thema van de Kinderboekenweek 2011: Maak je eigen superheld!.
Ik blijf me verbazen over wat er al allemaal mogelijk is binnen het digitale domein.

Blog 15 Google Maps en Street View

Voor een liefhebber van stafkaarten en atlassen is Google maps fascinerend speelgoed.Ik heb geprobeerd een klein stukje van een fietstocht in kaart te brengen met als titel:
Van R2 (de wijk, waar ik woon)naar R1(een fietsroute van de Duits/Nederlandse grens bij Zwilbrock naar Berlijn). Netjes een lijn getrokken over jaagpaden en veldweggetjes, maar zodra ik een tussenstop aanbracht, sprong de lijn terug naar de grote, drukke wegen.Ook als ik aangaf voor de wandelroute te kiezen.
Dus voorlopig blijf ik voor Nederland de fietsrouteplanner gebruiken.
Voor het buitenland is de internationale versie een prima startpunt.
Ter voorbereiding van elke vakantie trek ik me regelmatig terug op mijn favoriete pied à terre

Pied à terre

Een leuke toepassing van de mogelijkheden van Google Maps door de bibliotheekwereld vind ik bibliotheken in Nederland met wifi.
Weet ik waar ik met mijn tablet terecht kan tijdens een regenachtige fietsvakantie. Door het touchscreen is een iPod of tablet heel prettig in het gebruik. D.w.z. wanneer je je beperkt tot het bekijken van routes. Of en hoe die routes vervolgens opgeslagen kunnen worden is nog onderwerp van studie.

Mogelijkheden voor bibliotheek Rijn en Venen:
- overzicht van de vaste vestigingen, de standplaatsen van de bibliobus en de locaties van de dienstencentra, waar de bibliotheek een uitleenpunt heeft.
Een overzicht van de locaties binnen de gemeente Alphen aan den Rijn is te bekijken op de door mij gemaakte Google map
- bij aankondigingen of verslagen van activiteiten, waarbij een relatie is met een bepaalde geografische locatie kun je een foto van deze plek in je bericht embedden.
- wanneer het vrij veel locaties betreft kun je in een overzichtskaart aangeven waar e.e.a. gelokaliseerd is.

Het is me opgevallen, dat er door derden al heel veel gedaan is op dit gebied. M.n. wanneer het de mobiele versie van een website betreft.
Wanneer je de app van de Boekensalon op je tablet gebruikt, kom je via het tabje bibliotheken in Google maps terecht, waar alle bibliotheeklocaties keurig op de kaart gemarkeerd staan.

Goed om hierop alert te zijn, zodat je niet alles zelf vanaf de grond hoeft op te bouwen. Waar mogelijk borduur je verder op datgene wat een ander al heeft gemaakt.

Praktijkuitstapje 12

In de gordijnen gevlogen.

Dat heb je soms na al dat getob en gepuzzel met de 23 dingen.

Blog 14 Instant messaging oftewel Chatten

Toen aladin-chat van start ging heeft bibliotheek Rijn en Venen niet deelgenomen aan de pilot. De reden was voornamelijk een roostertechnische kwestie.

De roosteraspecten buiten beschouwing gelaten, zie ik chat als een laagdrempelige en eigentijdse manier van communiceren met de klant. Het lijkt me interactiever dan e-mail, directer(sneller ter zake komend) dan telefoon en wat minder openbaar dan converseren via Twitter.

Bibliotheek Waterweg, die in mijn ogen goed gebruik maakt van social media zou een chatfunctie hebben op de website. (2 dagdelen per week)
Bij navraag bleek dat er iets ten onrechte op de website was blijven staan. Er is korte tijd gechat, maar er kwamen nauwelijks vragen. De meeste vragen en opmerkingen kwamen toch via de email of via de ideeënbus in de bibliotheek of de website.
Is de doorsnee bibliotheekgebruiker(nog)niet rijp voor chat? Of zouden er andere redenen zijn, zoals chattijden die niet aansluiten bij de wensen van de gebruiker?

Bij een eerdere cursus heb ik wel eens een klassikale chatsessie meegemaakt. Wat ik me ervan herinner was, dat het geen doorslaand succes was: systeem kon het blijkbaar niet echt aan. Lange responstijden en je zat zo dicht op elkaar, dat communiceren via chat enigszins absurd overkwam.
Maar nu kijk ik uit naar een gezamenlijke chatchessie met alle 23-dingen-cursisten. Dan kan ik proefondervindelijk de mogelijkheden ervaren. Het is wel duidelijk hoe dat werkt in een 1 op 1 situatie. Maar hoe gaat dat in een groepsgesprek. Wordt het dan een Babylonische spraakverwarring of verloopt dat ook soepel?

Vooruitlopend hierop heb ik alvast een chatbutton aangemaakt op mijn blog. Dankzij de hulp van Ina staat die inmiddels op de gewenste plek.

Na nog een dag puzzelen en een chatconsult via meebo bij Edo begrijp ik nu niet alleen het principe, maar werkt het ook nog!

Tot slot nog een link tussen ding 12 (Twitter) en ding 14 (Chat)uit de keuken van Edwin Mijnsbergen

Praktijkuitstapje 11

Aanschuiven bij Machiel?

Zullen we met de toekomstige bibliotheekblog naar Dorpskroeg Op het Dorp gaan?
Wie weet wat we nog meer opsteken van Machiel

Blog 13 Online kantoortoepassingen.

Het principe van “werken in de cloud” spreekt me erg aan. Altijd en overal toegang tot je documenten.
Het artikel hierover in Frankwatching dat via de site van 23 dingen toegankelijk is, heb ik dan ook met meer dan gewone belangstelling gelezen.
Uiteraard ook het achtergrondartikel gelezen, waarin alle leeuwen en beren beschreven werden.
En toen ik ook nog het document bekeken had, waarin verschillen tussen wiki, google docs en blog overzichtelijk op een rijtje stonden, kon ik daadwerkelijk aan de slag.

De praktijk.
1.Het document “resultaten enquete vakantietas” geupload.
Dit bevat nogal wat tabellen. Die kwamen verfomfaaid op het scherm, dus hele zaakje aangepast. Goede oefening, maar zoiets moet toch makkelijker kunnen.
Nieuwe poging, hetzelfde klungelige resultaat.
Het verloren gaan van de oorspronkelijke opmaak bij het importeren van tabellen schijnt een bekend probleem te zijn.

Vervolgens enkele collega’s gemachtigd om wijzigingen aan te brengen. Te laat ontdekt, dat er een mogelijkheid is om een toelichtende tekst aan het mailtje toe te voegen. Zodoende kregen de TPO-collega’s al een seintje voordat ik zelf wist wat ik gedaan had :-)
Daarna een machtiging ingetrokken en nieuwe poging gedaan. Gelukt!
Inmiddels heb ik gezien dat 2 TPO-collega's al een bijdrage geleverd hebben.

2.De cursisten die in "mijn" 23-dingengroep zitten, heb ik gemachtigd om een document te bewerken, waarin namen, blog-, e-mail- en Gmailadressen van alle deelnemers staan. Hierover heb ik ze ook een mailtje gestuurd (inclusief begeleidende tekst :-).
De overige cursisten kunnen het document wel inzien, maar niet bewerken.

Overige ervaringen.
1. Het online werken is trager dan werken aan een document op je pc
2. Om gezamenlijk aan een document in Google Docs te kunnen werken is een Google account of Gmailadres noodzakelijk.(Dacht ik). Wanneer je dit niet hebt, moet het aangemaakt worden en dat stuit op weerstand.
Vaak wil je naast je privé- en je werkmail niet nog een extra mailadres hebben.
Als je privé al een Gmailadres hebt, wil je dat soms liever niet voor je werk gebruiken omdat privé en werk dan steeds lastiger gescheiden te houden zijn.
Heel herkenbaar.
3. Handig dat je de revisiegeschiedenis kunt bekijken.
4. In het Aanmeldformulier 23 dingen dat ik met Edo en Content deel, kon ik aangeven dat ik bij elke wijzigingen een melding wilde ontvangen. Dit heb ik uiteraard gedaan.

Toepassingen binnen de bibliotheek.
Ondanks enkele minpuntjes zie ik duidelijk de voordelen van online kantoortoepassingen:
Wanneer je t.b.v. het jaarverslag een basisdocument aanmaakt op Google Docs kan elke medewerker meteen na afloop van een activiteit de betreffende gegevens invoeren en aan het eind van het jaar ligt er een prachtig conceptjaarverslag.

En zo zijn er nog tal van toepassingen te bedenken o.a. m.b.t. het projectmatig ontwikkelen van producten en diensten.

Ik ben enthousiast over toepassingen binnen de bibliotheek.
Vooral nadat ik met Ina gesproken had over het probleem van de drempel, die er opgeworpen wordt als elke deelnemer moet beschikken over een Google account of Gmail-adres.
Zij wist te melden:
Delen in Google met mensen zonder account blijkt toch te kunnen:
Ga naar de pagina in Google Docs met je documenten
Vink het document aan dat je wilt delen
Klik op de knop Share (in de nieuwe layout de knop met het poppetje en een plus teken)
Je krijgt een venster Sharing settings. Bij de bovenste optie staat standaard 'Private'. Klik op Change.
Kies bij Visibility options voor Anyone with the link
Klik op Save.
Nu kan iedereen die je uitnodigt bij het document, zonder eerst een Google account aan te maken.
Een aandachtspunt bij het werken in Google docs is wel, dat de beveiliging zo goed is als de medewerkers die ermee werken: iedere willekeurige persoon die de link heeft, kan bij het document.

Het is daarom van belang, dat er goede afspraken zijn m.b.t. beveiliging van documenten, het aanmaken van accounts t.b.v. bibliotheekdeelname aan de social media en/of het gebruiken van bibliotheekaccounts voor privé-doeleinden en omgekeerd. Dat geldt uiteraard sterker voor zaken als Twitter, You tube e.d. dan m.b.t. de kantoortoepassingen, maar toch.

Praktijkuitstapje 10

Gênant.
Als reactie bij een blogbericht van Content schreef ik:
Ik begrijp weinig van techniek, maar ik begrijp nog minder van mezelf:
Eerst 40 jaar roepen "Het gaat om de inhoud" en vervolgens een wiki (waar het echt om de inhoud gaat) 20 keer aanpassen, totdat een woord eindelijk op de juiste manier in beeld verschijnt en er een plaatje bij staat.

Met die verbazing kan ik leven. Maar ik schrik er steeds weer van als ik merk, hoe alles wat ik doe met enige regelmaat gewoon ergens in een etalage staat.

Als ik zoals ik hierboven aangeef, steeds weer op een andere manier probeer om iets voor elkaar te krijgen, dan is het resultaat van al mijn getob stap voor stap zichtbaar in het revisieoverzicht. Elke komma, elke tikfout, elk ongepast woord dat ik ooit ingevoerd en vervolgens verwijderd heb, wordt getoond via een doorhaling in de tekst.
Kun je dan nergens meer ongestoord oefenen?

Ik voel me net als deze dame, die niet echt liefdevol geportretteerd is door de fotograaf.

Praktijkuitstapje 9

Best practices.
In blogbericht 9 verwees ik naar bibliotheek Kennemerwaard waar naar mijn mening op een goede manier geblogd wordt.
Maar nu lijkt het alsof ik in Hengelo de bijna perfecte blog gespot heb.

Zo zie ik de ideale blog: Gezellige babbel met op het eind , haast achteloos, de relatie met de bibliotheek.
Ook de naam van de blogger wordt op een bescheiden manier gepresenteerd.
Vervolgens ga je naar Twitter en dan zie je een tweet met de titel:
Vlees is het mooiste.
Je klikt op de verkorte URL (hoezo sex sells?) en jawel:
Je wordt doorgelinkt naar de blog

In dit verwijzen van Twitter (Hyves, Facebook) naar blog en vice versa zit volgens mij de meerwaarde van communiceren via social media.
Daarom lijkt het me weinig zinvol om je te beperken tot slechts één van de genoemde media.
Er is niets tegen om voorzichtig te beginnen om de kunst van twitteren en/of bloggen onder de knie te krijgen. Maar je moet je er wel van bewust zijn, dat dit niets meer is dan een warming-up, voordat je met de echte training begint.

Ook die training moet als een serieus traject gezien worden. Wanneer je als bibliotheek zegt: “We starten m.i.v. 2 april met Twitter en/of bloggen en na een jaar evalueren we ” ,dan zal het vermoedelijk uitdraaien op wat gerommel in de marge, met een product dat niet echt tot bloei komt.

Tijdens de pilot zouden de Twitteraars en bloggers voortdurend op een deskundige manier gecoached moeten worden met serieuze feedback en verbetervoorbeelden n.a.v. hun schrijfsels zoals:
-Als je het zus doet ligt het er minder dik op
-Zo komt het beter uit de verf
-Op deze manier kom je sneller tot de kern
-Vanuit deze invalshoek bereik je een ander publiek
-Met iets minder provocerend taalgebruik voorkom je dat mensen afhaken.
enz.

Op deze manier snijdt het mes aan twee kanten:
-De berichten zullen het goedbedoelde, amateuristische niveau ontstijgen.
-Niet alleen de twitteraars en bloggers voelen zich serieus genomen, maar ook de collega’s zullen het als een serieuze zaak zien en niet als de zoveelste rage, waar we zonodig aan mee moeten doen.
Zo kom je sneller tot een goede inbedding in het al bestaande aanbod aan dienstverlening.

Praktijkuitstapje 8

Hoge verwachtingen, strenge selectiecriteria, gemakzucht en tijdgebrek.

Nu ik een tijdje bezig ben met de cursus 23 dingen merk ik, dat ik anders naar digitale teksten kijk.
Ik weet beter wat er mogelijk is op het gebied van lay-out, het aanbrengen naar een URL, het invoegen van afbeeldingen en filmpjes enz.
Daardoor valt het me op, wanneer iemand een URL niet expliciet vermeldt, maar op een subtiele manier doorlinkt via een woord in een soepel lopende tekst.
Dan ben ik benieuwd hoe dat gedaan is en ga ik het ook proberen.
Meestal zonder resultaat, maar dit terzijde.

Een keerzijde van dit verhaal is, dat ik in de loop van de cursus steeds hogere verwachtingen heb bij digitale teksten.
Bij verwijzingen reken ik er op, dat er een link aanwezig is, waar ik op kan klikken.
Bij het ontbreken daarvan denk ik dan: "Laat maar zitten. Zo belangrijk is het nu ook weer niet. Ik heb meer te doen".

Omdat ik vrees, dat ik in de wereld van de sociale media niet de enige ben, die zo denkt, lijkt het me goed om hier aandacht aan te besteden als de bibliotheek besluit in de toekomst te gaan bloggen of twitteren.
Want volgers krijgen is één ding, volgers houden is een uitdaging en volgers genereren via aanbevelingen van anderen is een meesterklus.
Daarvoor moet je je onderscheiden in inhoud, stijl, lay-out en klantvriendelijke presentatie.

Blog 12: Microbloggen met Twitter

Twitter: Wel of niet een account.

Als enorme Twitterscepticus ben ik allereerst maar eens op zoek gegaan naar argumenten, die me kunnen overtuigen om daadwerkelijk een Twitteraccount aan te maken.
Ik ben begonnen met twitterinfo
Meteen raak:
Uitleggen wat Twitter precies is? Eigenlijk kan niemand dat. Het is zoiets als een grappig verhaal vertellen dat niet over wil komen. "Je had er bij moeten zijn". Je kunt er alleen achter komen door het zelf te doen.
Niets tegen in te brengen.

Eigenlijk was ik enige tijd geleden al “om”, toen ik de tweets van wethouder Oppatja las n.a.v. haar werkbezoek aan de bibliotheek.
Maar liefst 5 pakkende one-liners.(dat klinkt al aanmerkelijk serieuzer dan 5 kwetterberichtjes).
Het blijkt voor een deel koudwatervrees te zijn, die me weerhoudt.
Aan de andere kant: het is wel winter en je moet het lot niet meteen uitdagen, door op het meest ongunstige moment te starten.
Daarom de voors en tegens op een rij, zoals ze voor mij gelden:
Vóór:
1. Om je echt in alle faciliteiten te kunnen verdiepen heb je een account nodig (Denk aan de functie Find people )
2. Je kunt lijsten maken van mensen, die je wilt volgen. Zo kun je proefondervindelijk vaststellen wat voor jou de meerwaarde is van het volgen van een persoon via Twitter boven het nemen van een RSS feed op de blog van die persoon (of vice versa natuurlijk)
2. Je kunt zelf reageren op een tweet, die je gelezen hebt.
3.Als alle collega-cursisten een account aanmaken en druk ervaringen uitwisselen via Twitter, dan is het nuttig om mee te kunnen doen.
Tegen:
1. Er zijn te veel andere activiteiten, waaraan ik prioriteit wil en moet geven.
2. Als ik start wil ik er regelmatig mee aan de slag gaan. Ik heb ontdekt dat veel mensen een Twitteraccount hebben aangemaakt, maar het vervolgens hierbij laten. Door al deze inactieve twitteraars krijg je een enorme bestandsvervuiling.
3.Een smartphone lijkt me essentieel om Twitter met enige regelmaat te gebruiken. Met dat ding heb ik een haat-liefde verhouding.
4. Met Twitter-search heb ik een heel behoorlijke indruk van wat er speelt in de Twitterwereld. Sommige mensen zijn buitengewoon interessant om te volgen. Dat kan ook zonder Twitteraccount. Al is het dan wel wat omslachtiger.
5. Privé heb ik nog niet de behoefte om te twitteren.

Ervaringen.
Twittergids
Via de twittergids heb ik veel interessante twitteraars gevonden o.a.
columns en
m.b.t. bibliotheken las ik
het getwitter van bibliotheek Arnhem
Deze laatste bibliotheek heeft ook een blog
Ook via Twitter search ontdekte ik allerlei interessante zaken.

Een echt leuke bibliotheektoepassing heeft de KB.
Wie de Koninklijke Bibliotheek volgt op Twitter krijgt elke dag een leuke tweet met een geschiedkundig feitje.

Het getwitter van bibliotheek Waterweg heeft volgens mij geen enkele meerwaarde.
Ook bij bibliotheek Vlaardingen vraag ik me af of ze hun volgers lang kunnen boeien.

Conclusie
Ik realiseer me, dat het inderdaad wat omslachtig is om via Twitter search op de hoogte te blijven van alles wat zich in de twitterwereld afspeelt, maar dat neem ik op de koop toe.
Door de cursus 23 dingen word ik geattendeerd op zoveel informatiestromen, dat ik keuzes moet maken, wil ik niet verdrinken.
Het argument: “Je hoeft niet alles te lezen. Gebruik lekker je deleteknop ”, gaat maar ten dele op.
Ik selecteer liever bij de poort, dan dat ik achteraf enorm veel tijd kwijt ben met verwijderen.

Met betrekking tot het vrijblijvend aanmaken van een account sluit ik me aan bij onderstaand citaat van alfredh via NL Biblioblogs
"eMarketer schat dat bijna 150 miljoen Amerikaanse internetters social media op z'n minst maandelijks gaan gebruiken dit jaar. Het bereik van deze sites komt daarmee uit op 63,7% van de online populatie. Maar de dubbele groeicijfers komen wel tot een eind. Want de verwachting is dat in 2013 67% van de internetgebruikers social media zal gaan gebruiken."
Sociale media en dan een keer per maand er gebruik van maken lijkt me toch wat aan de weinige kant om recht te doen aan het begrip.

Praktijkuitstapje 7

Nogmaals Nederland Leest.

De "blote" posters van Nederland Leest hebben nogal wat reacties losgemaakt bij het publiek.

1.
Een klein jongetje vraag aan zijn vader:"Pappa, mag ik dat boek ook lezen?".
Vader antwoordt:"Nee,dit is een boek dat je in je blootje moet lezen. Kijk maar, dat doen alle mensen op de foto."

2.
"Het stoort me dat ik met mijn kleine kind langs die naaktfoto's moet lopen"

Voor deze laatste categorie kunnen we misschien het beeld op 0.53 van dit
filmpje gebruiken.

Praktijkuitstapje 6

Woorden.
De actie Nederland leest 2011 draait om een werk van Remco Campert.
De titel van een van zijn gedichten is
Verzet begint niet met grote woorden, maar met kleine daden.

Naar aanleiding hiervan dacht ik aan twee werken, die allebei gaan over het belang van woorden:
Het prachtige prentenboek
Het land van de grote woordfabriek

En de feel good movie
The secret life of words

Allebei aanraders.

Blog 11 De toepassing van wiki’s binnen de bibliotheek.

Ding 10 leek me aanvankelijk een ideale manier om alle favorieten, die bij het inlichtingenwerk gebruikt worden, vanaf één centrale plek te kunnen raadplegen. Ik realiseer me echter maar al te goed, dat het aanmaken van een enorme lijst van favorieten één ding is. Maar het actueel houden is een heel ander verhaal.
Met deze gedachte in het achterhoofd ben ik aan de slag gegaan met ding 11: de wiki’s

Toepassingen.
Een wiki zou je kunnen inzetten om de favorieten in de bibliotheek up to date te houden: Je plaatst de basislijst in een wiki . Ieder die een tip heeft voor een aanvulling plaatst die, voorzien van een toelichting, in de wiki. Idem een opmerking over een vervallen link. Liefst met suggestie voor een alternatief. Zo leg je de verantwoordelijkheid voor het actueel houden niet bij één persoon, maar maak je het tot een collectief gebeuren.

Ook een lijst van afspraken m.b.t. de publieke dienstverlening zou je in een wiki kunnen zetten. Met duidelijke motivatie, waarom bepaalde keuzes gemaakt zijn.
Wanneer bepaalde afspraken in de praktijk bezwaren opleveren, kunnen die in de wiki vermeld worden. Op basis daarvan kan dan een afweging gemaakt worden welk argument het zwaarst moet wegen of welke concessies er gedaan kunnen worden.
Zo houd je werkbare, breed gedragen protocollen en gedragsregels.

Verder zou je een wiki kunnen gebruiken om te brainstormen over een nieuwe dienst (bijv. de vakantietas).
Basis is de uitslag van de enquete. Vervolgens reageren leden van de projectgroep met ideeën, aandachtspunten enz. Je zou hier zelfs een digitale ideeenbus aan kunnen koppelen, zodat je een nog beter beeld krijgt van wensen van het publiek.
Uiteindelijk heb je dan alle input, die nodig is om een gefundeerde beslissing te nemen over het al dan niet opzetten van een nieuwe dienst. En de eisen, waaraan het eindprodukt moet voldoen, liggen er ook al.

Ook voor projecten lijkt het me een ideale manier van werken:
Je maakt eenmalig een raamwerk. D.w.z. alles wat in het projectvoorstel aan de orde moet komen. Vervolgens plaatsen alle betrokkenen daarin hun invallen:
een goed motto, een pakkende titel, kerngegevens. De ene bijdrage lokt de andere uit en zo groeit het document gaandeweg uit tot een bruikbaar concept.

Er zijn uiteraard nog meer mogelijkheden te bedenken zoals bijv. een centrale agenda.

Bij alle geopperde mogelijkheden is het echter belangrijk om te kijken of een wiki inderdaad de meest praktische oplossing is.
Wiki's zijn met name geschikt zijn voor zaken , die je openbaar wil delen. Zaken die een wat vertrouwelijker karakter hebben of die in een dermate prematuur stadium zijn, dat ze eerst in een besloten omgeving moeten uitkristalliseren, kun je beter onderbrengen in Google docs of delen via het intranet.

Oefenen met wiki’s
Oefenen in de praktijk was verrassend makkelijk:
Het toevoegen van een nieuwe pagina favoriete gedichten
was zo gebeurd.

Het aanvullen van een bestaande pagina door het plaatsen van de URL van deze blog in het item favoriete weblogs was nog sneller gebeurd.

Daarna heb ik nog even rondgesnuffeld op de 23 dingen Wiki van Wetpaint, waar ik een pagina tegenkwam over een
onderwerp dat Buitenboordmotor vast aanspreekt.

Hoewel ik aanvankelijk ook nog van plan was om zelf een experimenteerwiki op te zetten t.b.v. het project Vakantietas heb ik hier voorlopig maar van af gezien.
Eerst maar eens afwachten wat de ervaringen en tips van collega's zijn. Wellicht blijkt daaruit al een voorkeur voor een aanbieder.

En na wat intern experimenteerwerk aan de slag met leuke dingen voor de mensen:
Het project Vol verhalen in een Rijn en Venen- wiki:
Tabbladen voor alle kernen. En op elk tabblad de verhalen en foto's van inwoners en (amateur)-historici.
Ik zie het helemaal voor me.

Praktijkuitstapje 5

Hoofdpijntabletje.

23 dingen schijnt heel stimulerend te werken t.a.v. de aanschaf van smartphones. Altijd en overal in contact met de hele wereld. Overal alle kennis tot je beschikking. Een droom wordt waar. Of niet?

In mijn geval bleken de verwachtingen weer veel te hoog gespannen:
- De app, die ik leuk vond (QR code scannen)was niet beschikbaar voor mijn toestel (Nokia C 300)
- De enige functionaliteit die ik regelmatig raadpleeg op de NS site bleek niet beschikbaar op de mobiele versie. (Welke stations hebben welke voorzieningen voor fietsers).
- In de praktijk was al dat leeswerk op een klein schermpje toch erg vermoeiend voor mijn ouder wordende ogen.
- Er was zoveel functionaliteit, dat ik het ene alweer vergeten was, voordat ik het volgende uitgeprobeerd had.
Kortom: de smartphone was een licht hoofdpijndossiertje.

Gelukkig had Man de oplossing paraat: hij bestelde via internet een tabletje.

En op mijn vraag : “ hoe moet ik het woord hoofdpijntabletje interpreteren?”
had de site van de Hema het antwoord.
Met dank aan Edwin Mijnsbergen
en
InformatieProfessional

praktijkuitstapje 4

Sceptici

Soms is de realiteit nog spectaculairder dan de stoutste dromen.
Dat merkten de volgende
knappe koppen

Blog 10 Social bookmarking en Delicious

Delicious leek me een buitengewoon handige manier om mijn favorieten altijd bij de hand te hebben.
Dus meteen een account aangemaakt, de button in de toolbar opgenomen en wat geoefend met het opnemen van favorieten in Delicious.
Het één voor één toevoegen van links was geen enkel probleem. En ook het aanmaken van stacks ging vlot.
Maar ik wilde meer:
wat zou het handig zijn als ik alle favorieten, die ik bij het inlichtingenwerk gebruik in één keer zou kunnen uploaden en optimaal toegankelijk maken d.m.v. tags.
Na enig zoeken vond ik de uitleg over het importeren van favorieten vanaf mijn pc naar Delicious.
Met hulp van maatje Content de bewuste favorieten ge-upload. Ze zouden in mijn postvak moeten verschijnen, maar 1 week later waren ze er nog niet.
Misschien maar beter ook, want een account gevuld met zoveel favorieten schept ook weer verplichtingen. Je moet ze actueel houden, want aan dode links heb je niets. Dat geeft alleen maar irritatie.

Daarom aan de slag om de verdere mogelijkheden te verkennen:
met verschillende zoektermen gezocht naar uiteenlopende onderwerpen.
Het resultaat week af van mijn verwachtingen:
“gedichten” leverde een leuke vangst op en nodigde uit tot verder snuffelen.
“Foto” daarentegen leverde als eerste treffer “Flickr”. Deze site was door een enorm aantal gebruikers van de tag “ foto” voorzien . Dit is dus een populaire site onder gebruikers. Maar kan ik , afgezien van deze ( overigens zeer relevante) wetenschap, nog meer met deze treffer?
Je kunt zien, wie de eerste was, die de tag toekende, maar deze persoon hoeft niet persé de meest interessante relatie te zijn om te volgen.

Wat me opviel is het ongestructureerde karakter van de tags: enkelvoud, meervoud, de veelheid aan bijna-synoniemen, de manier waarop er met gelede tags omgegaan wordt.
Gelukkig brengt het rijtje “related tags” vaak uitkomst.
Verder kwam ik helaas veel dode links tegen. Maar dat is een herkenbaar probleem. Zelfs de favorieten die gebruikt worden t.b.v. het inlichtingenwerk moeten met enige regelmaat gecontroleerd worden. Ondanks het feit, dat die regelmatig door collega’s geraadpleegd worden.
Ondanks de gesignaleerde minpuntjes wordt Delicious vermoedelijk toch een favoriete favoriet want:
- je kunt zoeken op een combinatie van tags
-wanneer je een medegebruiker treft, die veel voor jou relevante tags heeft aangemaakt, kun je deze persoon met behulp van de knop “volgen” aan je account toevoegen. Dit heb ik uiteraard meteen gedaan.

Verder hoop ik dat ik n.a.v. tips van collega’s nog allerlei onverwachte mogelijkheden tegen kom, om mijn (nog zeer beperkte )verzameling favorieten verder aan te passen.

Want ding 10 lijkt me echt mijn ding.

Blog 9 Mijn visie over web 2.0 en de sociale media.

Sociale media
De uitgever Geert van Oorschot zei ooit in een interview:
“ Ik heb niet de behoefte om zelf te schrijven. Er zijn zoveel meesterwerken geschreven. Ik wil mensen de mogelijkheid geven om met die werken in aanraking te komen. Daarom ben ik uitgever geworden”. Later is hij op die uitspraak teruggekomen en is zelf ook romans gaan schrijven.
Iets vergelijkbaars geldt ook voor mij.
Ik ben dol op gedichten, maar hoef zelf niet zo nodig iets te schrijven.
Terwijl ik met de cursus 23 dingen bezig ben, merk ik wel hoe leuk ik het vind om al schrijvend mijn gedachten te ordenen en dingen die me opvallen te delen.
Tot zover het positieve deel van het verhaal.

Maar er is ook een andere kant:
In mijn eerste blog heb ik al aangegeven hoe makkelijk zaken uit de hand kunnen lopen n.a.v. verschillende interpretaties van een opmerking. En hoe vager het contact is (geen oogcontact, fysieke afwezigheid, geen intonatie in de stem) , hoe groter de kans is op misverstanden. Als je daarbij de laagdrempelige toegankelijkheid en het enorme bereik van de huidige sociale media optelt, is duidelijk hoe makkelijk zaken kunnen escaleren.

Voor de bibliotheek zie ik de noodzaak om actief te zijn binnen de social media. En ik ben me ervan bewust, dat een persoonlijke touch essentieel is, wil het boeiend blijven. Maar ik hecht eraan om berichten verder zakelijk te houden en privé en werk niet door elkaar heen te laten lopen.

Web 2.0
Voor wat betreft mijn visie over web 2.0 constateer ik een omslag in mijn denken.
Bij mogelijke toepassingen voor de bibliotheek dacht ik voortdurend vanuit de traditionele manier van werken. Eigenlijk was het een soort één op één omzetten van de fysieke bibliotheekzaken naar digitale zaken.
Ik kwam niet tot een “out of the box” denken. Een beetje te vergelijken met de eerste auto’s. Daar bleef men ook hangen in een gemotoriseerde versie van paard en wagen.
Inmiddels begin ik te begrijpen, dat het van belang is, dat de bibliotheek aanwezig is op zoveel mogelijk virtuele verblijfplaatsen:

- Wanneer je bibliotheekfoto’s via Flickr openbaar maakt, bereik je niet alleen de toevallige bezoeker van de eigen website, maar ook iemand, die wat op Flickr rondstruint.
Voor een bibliotheekaccount op Twitter en Facebook en/of Hyves geldt hetzelfde.

- De website kun je interactiever maken:
De blog van bibliotheek Kennemerwaard verdient navolging:
Bloggen over diverse onderwerpen. Alles netjes verdeeld. Korte blogs, meteen inhaken op actualiteit.
Het onderwerp “leestips” kan een goede ingang zijn naar leesliefhebbers buiten de bibliotheek. Op basis van jouw enthousiaste besprekingen kunnen zij besluiten je blog te volgen.
Voor je publiek is het leuk wanneer je bloggers hebt met verschillende rollen: de realist, de dromer, de criticaster enz.
En verschillende schrijfstijlen zorgen ervoor dat je een gevarieerd publiek aanspreekt.

Ook intern valt er nog een wereld te winnen:
D.m.v. een blog zou je wekelijks een quizvraag kunnen stellen aan collega's.
Bijv. over onderdelen van de collectie en andere zaken m.b.t. deskundigheidsbevordering.
En wat te denken van een blog van MT ter vervanging van de A-Z berichten?

Het is echter heel goed mogelijk dat ik in de cursus ontdek, dat er voor de hierboven gesuggereerde toepassingen andere oplossingen bestaan, die nog handiger zijn.

Vormgeving
Een opmerking over het belang van het visuele aspect is een open deur. Maar toch..:een opvatting met de mond belijden is iets heel anders dan er ook daadwerkelijk mee aan de slag te gaan.
Of om met de grote Nederfilosoof te spreken "Je gaat het pas zien als je het door hebt".
Want pas nadat Ina getoond had wat er allemaal mogelijk is met foto-mashups werd ik enthousiast.

Bewustwording
Naast een omslag in het denken merk ik, dat ik de zgn. web 2.0 toepassingen ook eerder signaleer.
Ik maakte zelf van tijd tot tijd al gebruik van de web 2.0 functionaliteit binnen Bicat.
Maar het was me nooit eerder opgevallen dat het mogelijk is om via een RSS feed geattendeerd te worden op voor mij interessante aanwinsten. Overigens zit deze functionaliteit volgens mij alleen in de webversie (op de site) en niet in de pubcat, die in de bibliotheek op de publieksschermen geïnstalleerd is.

Ik merk, dat het me weliswaar veel moeite kost, om me allerlei technische zaken eigen te maken.
Maar ik troost me met de gedachte, dat je als bibliotheekmedewerker wel een duizendpoot, maar geen alleskunner hoeft te zijn.

Het volgende citaat is in dit verband wel toepasselijk:
De kracht van de informatieprofessional zit hem in de kennis en de volharding @marcdekkers

Praktijkuitstapje 3

Voor Ina, die ons bij ding 8 zo'n bijzonder appetijtelijk stamppotje heeft voorgeschoteld.

Stamppot

En 's avonds na kantoor of school
werken de Hollandse gezinnen
het warme eten snel naar binnen,
bijvoorbeeld stamppot boerenkool.

Wie hier z'n kookkunst wil vertonen
doet aardappelen in een pan
en maakt er dan een potje van
met kool, andijvie, prei of bonen.

Stamppot staat dus op elk menu.
Met worst of met een karbonade
die lekker lang is doorgebraden,
en met een kuiltje voor de jus.

Driek van Wissen
Wat een land! (2008) (p. 30)

Praktijkuitstapje 2

Landleven.

Er schijnen enorm veel agrariërs in Alphen te wonen. Voortdurend vang ik flarden van gesprekken op, waaruit dat blijkt:
- iemand heeft een vleeskoe aangeschaft
- een ander heeft een barbecue- of jammachine op zijn wensenlijst staan
- er worden angorakonijnen gefokt voor de wol

Kortom: Landleven is het gesprek van de dag.

Om deze hardwerkende boeren een hart onder de riem te steken heb ik het gedicht:
ein Bauer stirbt langsam
op Flickr geplaatst

Ik had de link op zowel bericht 7 als in dit bericht werkend (met mooie rode aanklikbare tekst). Toen moest ik zonodig iets kopieren voor een handleiding en nu zit ik weer te tobben omdat het niet werkt.

Blog 8 Online afbeeldingen bewerken

Torenhaan.

Zeer zware storm rondom
de kerktoren geblazen
De torenhaan totaal van slag,
draait alsmaar dolend in het rond!

...Eigen schuld! roept
de opgewonden moeder kip,
jullie vader... altijd al een rare flip
die veel te hoog van de toren blies.

Wilde niet met ons
vrij in een malse weide lopen
Dus, laat nu de wind maar blazen,
belandt hij met beide poten op de grond.
Neemt de hoogmoed hem toch te grazen!

03/04/2010/
www.droomster.nl


Bovenstaand gedicht kwam ik onlangs tegen op internet.

Ik zag de situatie meteen voor me en besloot het gedicht als uitgangspunt te nemen voor mijn experiment met het online bewerken van afbeeldingen.
Het ultieme eindresultaat zou er als volgt uitzien:
een levensechte afbeelding van een haan boven op een herkenbare toren en moeder kip met het grut op de grond.

Met stevige ondersteuning van schoonzoon stapsgewijs aan de slag met de diverse fotobewerkingsprogramma’s.
Als basis gebruikten we een afbeelding van mijzelf, terwijl ik een broodje at naast mijn fiets. Op de grond scharrelde een kip bij het fietswiel.

De kip uit de foto halen om verder te bewerken, ging uitstekend met het programma “fotoaanpassen.nl”
Ook enkele andere eenvoudige bewerkingen lukten wel, maar het was niet echt prettig om met dit programma te werken.
Bij online programma’s duurt bijv. het herberekenen van contrast erg lang.

Op de uitsnede met de kip stond ook nog een stukje van het fietswiel.
Met “fotoaanpassen.nl” lukte het niet om het wiel weg te poetsen.
Dus verder met Adobe Photoshop Express. Het was een heel gepruts om het wiel te vervangen door een kiezelondergrond, maar het lukte uiteindelijk wel.
Het resultaat van het onderdeel kip is hier te zien.

Voor de haan zou nog een andere bewerking nodig zijn: hij moest losgemaakt worden van zijn oorspronkelijk achtergrond en tegen een strakblauwe hemel geprojecteerd worden. Dit was niet mogelijk met Adobe Photoshop Express. Daarom ben ik hier gestopt met het experiment

Bij de cursus gaat het er nl. ook om, dat je je bewust wordt wat je wil:
Ga je voor een professionele uitstraling?
Beperk je dan tot kleine eenvoudige aanpassingen van je foto’s en schakel voor meer complexe zaken een professional in.

En in alle gevallen geldt: een programma, dat gewoon op de computer draait, werkt veel prettiger dan een online programma.

Voor collega’s, die van plan zijn zich echt in de materie vast te bijten heb ik een suggestie:

- Neem 1 foto van de vestiging in Roelofarendsveen en 1 foto van vestiging Ridderveld.
- Voeg ze samen in een afbeelding.
- Gebruik de tekst van een gedicht van Leo Vroman als volgt:
Op de gevel van het ene gebouw:

De wereld wordt het best genoten met de ogen half

en op de deur van het andere gebouw heel prominent

GESLOTEN.

Wie durft?

Zouden de tandjes van “content” stevig genoeg zijn om de klus te klaren? Of laat ze het vastbijten over aan haar kind?

Praktijkuitstapje 1

Mijn blogberichten n.a.v. de 23 dingen zijn doorgaans nogal tobberig van aard.
Ook zijn ze te lang.
Als oefening om hierin verbetering aan te brengen heb ik besloten af en toe een berichtje te publiceren met als titel: praktijkuitstapje.
In de praktijkuitstapjes probeer ik aan te geven welke invloed de nieuwe media hebben op mijn dagelijks leven. Zowel privé als in mijn werk.
Wordt vervolgd . (Anders haal ik doelstelling 2 niet)

Blog 7 : Flickr en foto-mashups

hiep hoera!!!!

Mijn vreugde over het succesvol afronden van ding 6 heb ik hierboven geuit met behulp van Spell with Flickr

Na het uploaden van een eigen foto naar Flickr heb ik meteen maar even in “Google maps ” aangegeven waar de foto gemaakt is.

Omdat het opzoeken van foto’s m.b.v. de toegekende tags pas mogelijk is, nadat je minimaal 5 foto’s ge-upload hebt, ben ik daarmee ook aan de slag gegaan.
Inmiddels is het met hulp van Ina ook gelukt om een link aan te brengen naar mijn foto's


Verder heb ik wat rondgesnuffeld bij Findr en Earth album. Grappig.

Ook the great Flickr Tools Collection biedt een enorm scala aan mogelijkheden, maar voorlopig krijgt nog geen enkel item de kwalificatie “great”.
Dat is vermoedelijk meer te wijten aan mijn ondeskundigheid dan aan de mogelijkheden van het programma.
Ik heb nl. geprobeerd een stripballonnetje aan een foto toe te voegen, maar het resultaat is onleesbaar:

Omdat ik na alle perikelen van ding 6 behoefte had aan een inspirerend verhaal heb ik nog even rondgekeken bij 23 dingen voor musea. Dat was smullen. Maar ik voel me niet geroepen om zelf te kokkerellen.

Blog 6a: aanvulling

Ding 6 leverde nogal wat frustratie op.

Ik schreef een eerste, vrij geïrriteerde, versie van mijn ervaringen.

Hierop kwamen 2 waardevolle reacties.

Toen ik weer wat afstand genomen had, heb ik het oude bericht verwijderd en ben begonnen aan een nieuwe versie van het blogbericht.
Te laat besefte ik, dat ik nu ook de reacties kwijt was. Ik weet niet hoe ik e.e.a. weer moet herstellen.
Daarom hierbij de reactie van Edo, die ik ter harte genomen heb:
Ik kan me je frustratie goed voorstellen. Vooral omdat het bij mij wel werkt. Alle aangedragen oplossingen lopen op niets uit.
Wat in ieder geval belangrijk is dat bij de berichtopties "Getypte HTML interpreteren" aangevinkt staat. Dat is niet wat Blogger standaard instelt. Je vindt de optie in de rechterkolom als je in Blogger een bericht maakt.
Lukt het niet sla het dan over. Ik weet dat je graag wilt dat het lukt, maar het wordt anders een steeds grotere drempel.

Wellicht ook een goede tip voor andere zwoegers

Blog 6 : Het ontdekken van de mogelijkheden van Flickr

Ongemerkt uren doorgebracht met struinen door de foto’s op Flickr.
Afbeeldingen om je vingers bij af te likken. Maar heel vaak met de aanduiding “all rights reserved”. Uiteindelijk besloten om helemaal op safe te spelen en me te beperken tot het onderdeel “commons”.De keuze valt op een cartoon m.b.t. fietsen.
Vol goede moed begonnen met het kopieren van de url.
Die moest ergens geplakt worden. Leek niet zo moeilijk.
Op de werkbalk bevinden zich 2 buttons:
1. Link. Daar kon een URL geplakt worden. Helaas zonder resultaat
2. Pictogram met afbn. Ook hier kon een URL geplakt worden.
Zonder resultaat.
Toen de URL in de tekst geplaatst.
Alle (goede?) dingen in drieen dus :Weer niks!
Nog talloze pogingen ondernomen op andere pc’s, met andere browser, allerlei opties aan- en uitgevinkt. Ten einde raad, omdat ik persé een afbeelding wilde plaatsen met gebruik van een URL, een laatste poging met het logo op de homepage van de bibliotheek. En weer …… (jawel het wordt eentonig).

Vervolgens uitgeweken naar opdracht 2 : het uploaden van een eigen foto
. Plaatsen op Flickr was geen probleem, maar de foto vanuit Flickr op mijn blog tonen : twee keer raden………..
Daarna tot 2 keer toe geprobeerd een foto vanaf de pc te uploaden.
Het hele gedoe mondde uiteindelijk uit in een 14 dagen durende uitputtingsslag.
Het inroepen van hulp via helpdesk leverde veel tips op, maar niets werkte.
Ten einde raad het hele verhaal van mijn worsteling gepubliceerd.
Resultaat: nog dezelfde avond kwam er een tip van collega Ina : bij opties moet je getypte HTML interpreteren aanvinken.
Deze tip had Edo ook al gegeven. Bij hem en bij Ina werkte e.e.a. maar bij mij niet. Vanavond een nieuwe poging gedaan en jawel:

Blog 5 : RSS feeds vinden

Als tool om RSS feeds te vinden heb ik gekozen voor Google blogsearch. Gezocht naar informatie over e-readers.  Ereaderclub leek me een geschikte bron, dus daarop een abonnement genomen.
N.a.v. de tip in de cursustekst gezocht naar de blogroll van Mijns Inziens. Op het eerste gezicht niets gevonden, dus Google te hulp geroepen. Resultaat:
“11 april 2009 ... De gehele blogroll is ook gesneuveld, op een paar links naar ... Daarom heb ik er nu voor gekozen helemaal geen blogroll meer aan te bieden.”
Vol goede moed op naar de volgende suggestie. En die was meteen raak: Biblioblogs.
Voordat ik nog meer abonnementen neem, zal ik eerst maar eens bekijken hoe ik e.e.a. beheersbaar houd.

Blog 4 : De RSS perikelen.

Enige tijd geleden heb ik vanuit Google reader op enkele interessante sites de RSS knop aangeklikt. Er kwam geen respons op het scherm, dus het was gokken of de aanmelding gelukt was. Vervolgens rustig (of was het nu ongeduldig?) afgewacht of er via de mail signaleringen binnen kwamen.
Nee dus.
Vandaag   geprobeerd in Gmail mijn post te archiveren. Lukte niet echt.
Alle tabjes bovenin ook nog maar eens opengeklapt. Inclusief Google reader. Bleken daar 147 ongelezen signaleringen te zitten!
Tip 7 bij de ontdekoefeningen is dus bepaald geen loze kreet.
Inmiddels een aantal lezenswaardige artikelen geselecteerd en gedeeld via e-mail. Andere manieren van delen ga ik de komende weken uitproberen.

Blog 3: Ding 1 t/m 3

Na wat experimenteel gekeuvel is dit de eerste poging om een blog af te leveren volgens de vereiste criteria.
De cursus 23 dingen nodigt uit om aan een ontdekkingsreis te beginnen. Leuk, maar gevaarlijk. Want omdat er onderweg zoveel te ontdekken valt, blijf je rondkijken en vergeet dat er ook nog een etappe gelopen moet worden. En nog belangrijker: ook de eindstreep moet gehaald worden. Liefst een beetje ontspannen.
Gelukkig leverden de eerste opdrachten weinig problemen op. Er ging wel eens wat mis. Zo publiceerde ik mijn eerste bericht meteen onder de tekst van ding 1 bij het kopje :”Schrijf je reactie”. Hiermee gaf ik meteen de regie uit handen, want het lukte niet om de tekst daarna weer te verwijderen. Gelukkig verdween deze na verloop van tijd vanzelf van het scherm.
Bij het inrichten van de weblog heb ik me beperkt tot de basis en allerlei toeters en bellen weggelaten. (Tijdgebrek vanwege rondsnuffelen en te weinig affiniteit met vormgeving. Ik zoek de grenzen van het aanvaardbare op).
Het aanmelden leverde weinig problemen op. Tenminste: ik hoop dat het gelukt is en dat mijn probeersels ook voor de buitenwereld toegankelijk zijn.

Blog 2: Mijn ervaringen met web 2.0

Ding,ding….:ervaringen met web2.0

Mijn ervaringen m.b.t. web 2.0 zijn tot nu toe vooral incidenteel van aard.
Een aantal jaren geleden, bij de introductie van de aquabrowser, heb ik geruime tijd vrij frequent mijn mening geventileerd via de ning op bibliotheek 2.0. Na verloop van tijd verscheen er weinig echt nieuwe informatie over dit onderwerp en verwaterde de belangstelling.
Vanwege tijdgebrek (andere prioriteiten) ben ik er uiteindelijk helemaal mee gestopt. Ik weet hoe e.e.a. werkt en mocht ik behoefte hebben om weer eens aan een discussie deel te nemen (of er een te starten), dan kan ik me simpelweg weer aanmelden.

In de aquabrowser en de Bicatcatalogus kan er gebruik gemaakt worden van web 2.0 functionaliteit. Samen met een collega ben ik enthousiast aan de slag gegaan. Samen zoeken we naar mogelijkheden om de web 2.0 functionaliteit in te zetten bij het inlichtingenwerk. We zien vooral mogelijkheden op het gebied van leestips: lijstjes maken, die vervolgens door collega’s in andere vestigingen geraadpleegd kunnen worden.
Al experimenterend lopen we tegen allerlei beperkingen aan. We zijn nog steeds enthousiast, maar ook kritisch: wat is de meerwaarde van een lijst van gelezen boeken? Via je lezersgegevens kun je deze gegevens ook achterhalen.
In een latere blog hoop ik deze en andere vragen m.b.t. bicat en aquabrowser te kunnen beantwoorden.

Afgezien van de twee hierboven genoemde activiteiten maak ik nog weinig gebruik van de mogelijkheden die web 2.0 te bieden heeft. Ik hoop dat de 23 dingen cursus ertoe bijdraagt, dat ik dingen ontdek, die echt mijn ding blijken te zijn. Zodat ik kan zeggen: ding,ding……het kwartje is gevallen

Blog 1: Digitaal deurspionnetje

Digitaal deurspionnetje
Veilig vanachter mijn digitale deurspionnetje bekijk ik de wereld van de sociale media:
Met mijn 23 dingen-account verken ik LinkedIn, via Twitter search bekijk ik voor mij relevante berichten op Twitter.
Wat ik opmerk stemt niet altijd even vrolijk. Alles wat je digitaal communiceert kan door de ontvanger m.b.v. plak en knipwerk in een mum van tijd op Twitter gezet worden. En in de praktijk gebeurt dit ook.
Daar is toch niets mis mee, zou je zeggen:
Je boodschap bereikt een groot publiek en als je integer bent in je uitlatingen en gedrag is dat alleen maar positief.
Zo simpel is het echter niet.
Net als bij e-mail zie je de gezichtsuitdrukking niet. Je weet niet of iets al dan niet ironisch bedoeld is.
Het gebruik van emoticons is niet altijd voldoende of wordt in de haast vergeten. Misverstanden liggen op de loer. Bij e-mail geldt uiteraard hetzelfde, maar dit is doorgaans wat kleinschaliger, waardoor de effecten nog enigszins beheersbaar blijven. Bij Twitter, met zijn enorme bereik, is dat een ander verhaal. Binnen de kortst mogelijke tijd worden alle muggen opgeblazen tot olifanten.
Een en ander is voor mij reden om voorlopig nog niet actief te worden op Twitter. Ik ben benieuwd of de cursus 23 dingen mijn ideeën t.a.v. sociale media verandert.