Delicious leek me een buitengewoon handige manier om mijn favorieten altijd bij de hand te hebben.
Dus meteen een account aangemaakt, de button in de toolbar opgenomen en wat geoefend met het opnemen van favorieten in Delicious.
Het één voor één toevoegen van links was geen enkel probleem. En ook het aanmaken van stacks ging vlot.
Maar ik wilde meer:
wat zou het handig zijn als ik alle favorieten, die ik bij het inlichtingenwerk gebruik in één keer zou kunnen uploaden en optimaal toegankelijk maken d.m.v. tags.
Na enig zoeken vond ik de uitleg over het importeren van favorieten vanaf mijn pc naar Delicious.
Met hulp van maatje Content de bewuste favorieten ge-upload. Ze zouden in mijn postvak moeten verschijnen, maar 1 week later waren ze er nog niet.
Misschien maar beter ook, want een account gevuld met zoveel favorieten schept ook weer verplichtingen. Je moet ze actueel houden, want aan dode links heb je niets. Dat geeft alleen maar irritatie.
Daarom aan de slag om de verdere mogelijkheden te verkennen:
met verschillende zoektermen gezocht naar uiteenlopende onderwerpen.
Het resultaat week af van mijn verwachtingen:
“gedichten” leverde een leuke vangst op en nodigde uit tot verder snuffelen.
“Foto” daarentegen leverde als eerste treffer “Flickr”. Deze site was door een enorm aantal gebruikers van de tag “ foto” voorzien . Dit is dus een populaire site onder gebruikers. Maar kan ik , afgezien van deze ( overigens zeer relevante) wetenschap, nog meer met deze treffer?
Je kunt zien, wie de eerste was, die de tag toekende, maar deze persoon hoeft niet persé de meest interessante relatie te zijn om te volgen.
Wat me opviel is het ongestructureerde karakter van de tags: enkelvoud, meervoud, de veelheid aan bijna-synoniemen, de manier waarop er met gelede tags omgegaan wordt.
Gelukkig brengt het rijtje “related tags” vaak uitkomst.
Verder kwam ik helaas veel dode links tegen. Maar dat is een herkenbaar probleem. Zelfs de favorieten die gebruikt worden t.b.v. het inlichtingenwerk moeten met enige regelmaat gecontroleerd worden. Ondanks het feit, dat die regelmatig door collega’s geraadpleegd worden.
Ondanks de gesignaleerde minpuntjes wordt Delicious vermoedelijk toch een favoriete favoriet want:
- je kunt zoeken op een combinatie van tags
-wanneer je een medegebruiker treft, die veel voor jou relevante tags heeft aangemaakt, kun je deze persoon met behulp van de knop “volgen” aan je account toevoegen. Dit heb ik uiteraard meteen gedaan.
Verder hoop ik dat ik n.a.v. tips van collega’s nog allerlei onverwachte mogelijkheden tegen kom, om mijn (nog zeer beperkte )verzameling favorieten verder aan te passen.
Want ding 10 lijkt me echt mijn ding.
maandag 31 oktober 2011
zondag 30 oktober 2011
Blog 9 Mijn visie over web 2.0 en de sociale media.
Sociale media
De uitgever Geert van Oorschot zei ooit in een interview:
“ Ik heb niet de behoefte om zelf te schrijven. Er zijn zoveel meesterwerken geschreven. Ik wil mensen de mogelijkheid geven om met die werken in aanraking te komen. Daarom ben ik uitgever geworden”. Later is hij op die uitspraak teruggekomen en is zelf ook romans gaan schrijven.
Iets vergelijkbaars geldt ook voor mij.
Ik ben dol op gedichten, maar hoef zelf niet zo nodig iets te schrijven.
Terwijl ik met de cursus 23 dingen bezig ben, merk ik wel hoe leuk ik het vind om al schrijvend mijn gedachten te ordenen en dingen die me opvallen te delen.
Tot zover het positieve deel van het verhaal.
Maar er is ook een andere kant:
In mijn eerste blog heb ik al aangegeven hoe makkelijk zaken uit de hand kunnen lopen n.a.v. verschillende interpretaties van een opmerking. En hoe vager het contact is (geen oogcontact, fysieke afwezigheid, geen intonatie in de stem) , hoe groter de kans is op misverstanden. Als je daarbij de laagdrempelige toegankelijkheid en het enorme bereik van de huidige sociale media optelt, is duidelijk hoe makkelijk zaken kunnen escaleren.
Voor de bibliotheek zie ik de noodzaak om actief te zijn binnen de social media. En ik ben me ervan bewust, dat een persoonlijke touch essentieel is, wil het boeiend blijven. Maar ik hecht eraan om berichten verder zakelijk te houden en privé en werk niet door elkaar heen te laten lopen.
Web 2.0
Voor wat betreft mijn visie over web 2.0 constateer ik een omslag in mijn denken.
Bij mogelijke toepassingen voor de bibliotheek dacht ik voortdurend vanuit de traditionele manier van werken. Eigenlijk was het een soort één op één omzetten van de fysieke bibliotheekzaken naar digitale zaken.
Ik kwam niet tot een “out of the box” denken. Een beetje te vergelijken met de eerste auto’s. Daar bleef men ook hangen in een gemotoriseerde versie van paard en wagen.
Inmiddels begin ik te begrijpen, dat het van belang is, dat de bibliotheek aanwezig is op zoveel mogelijk virtuele verblijfplaatsen:
- Wanneer je bibliotheekfoto’s via Flickr openbaar maakt, bereik je niet alleen de toevallige bezoeker van de eigen website, maar ook iemand, die wat op Flickr rondstruint.
Voor een bibliotheekaccount op Twitter en Facebook en/of Hyves geldt hetzelfde.
- De website kun je interactiever maken:
De blog van bibliotheek Kennemerwaard verdient navolging:
Bloggen over diverse onderwerpen. Alles netjes verdeeld. Korte blogs, meteen inhaken op actualiteit.
Het onderwerp “leestips” kan een goede ingang zijn naar leesliefhebbers buiten de bibliotheek. Op basis van jouw enthousiaste besprekingen kunnen zij besluiten je blog te volgen.
Voor je publiek is het leuk wanneer je bloggers hebt met verschillende rollen: de realist, de dromer, de criticaster enz.
En verschillende schrijfstijlen zorgen ervoor dat je een gevarieerd publiek aanspreekt.
Ook intern valt er nog een wereld te winnen:
D.m.v. een blog zou je wekelijks een quizvraag kunnen stellen aan collega's.
Bijv. over onderdelen van de collectie en andere zaken m.b.t. deskundigheidsbevordering.
En wat te denken van een blog van MT ter vervanging van de A-Z berichten?
Het is echter heel goed mogelijk dat ik in de cursus ontdek, dat er voor de hierboven gesuggereerde toepassingen andere oplossingen bestaan, die nog handiger zijn.
Vormgeving
Een opmerking over het belang van het visuele aspect is een open deur. Maar toch..:een opvatting met de mond belijden is iets heel anders dan er ook daadwerkelijk mee aan de slag te gaan.
Of om met de grote Nederfilosoof te spreken "Je gaat het pas zien als je het door hebt".
Want pas nadat Ina getoond had wat er allemaal mogelijk is met foto-mashups werd ik enthousiast.
Bewustwording
Naast een omslag in het denken merk ik, dat ik de zgn. web 2.0 toepassingen ook eerder signaleer.
Ik maakte zelf van tijd tot tijd al gebruik van de web 2.0 functionaliteit binnen Bicat.
Maar het was me nooit eerder opgevallen dat het mogelijk is om via een RSS feed geattendeerd te worden op voor mij interessante aanwinsten. Overigens zit deze functionaliteit volgens mij alleen in de webversie (op de site) en niet in de pubcat, die in de bibliotheek op de publieksschermen geïnstalleerd is.
Ik merk, dat het me weliswaar veel moeite kost, om me allerlei technische zaken eigen te maken.
Maar ik troost me met de gedachte, dat je als bibliotheekmedewerker wel een duizendpoot, maar geen alleskunner hoeft te zijn.
Het volgende citaat is in dit verband wel toepasselijk:
De kracht van de informatieprofessional zit hem in de kennis en de volharding @marcdekkers
De uitgever Geert van Oorschot zei ooit in een interview:
“ Ik heb niet de behoefte om zelf te schrijven. Er zijn zoveel meesterwerken geschreven. Ik wil mensen de mogelijkheid geven om met die werken in aanraking te komen. Daarom ben ik uitgever geworden”. Later is hij op die uitspraak teruggekomen en is zelf ook romans gaan schrijven.
Iets vergelijkbaars geldt ook voor mij.
Ik ben dol op gedichten, maar hoef zelf niet zo nodig iets te schrijven.
Terwijl ik met de cursus 23 dingen bezig ben, merk ik wel hoe leuk ik het vind om al schrijvend mijn gedachten te ordenen en dingen die me opvallen te delen.
Tot zover het positieve deel van het verhaal.
Maar er is ook een andere kant:
In mijn eerste blog heb ik al aangegeven hoe makkelijk zaken uit de hand kunnen lopen n.a.v. verschillende interpretaties van een opmerking. En hoe vager het contact is (geen oogcontact, fysieke afwezigheid, geen intonatie in de stem) , hoe groter de kans is op misverstanden. Als je daarbij de laagdrempelige toegankelijkheid en het enorme bereik van de huidige sociale media optelt, is duidelijk hoe makkelijk zaken kunnen escaleren.
Voor de bibliotheek zie ik de noodzaak om actief te zijn binnen de social media. En ik ben me ervan bewust, dat een persoonlijke touch essentieel is, wil het boeiend blijven. Maar ik hecht eraan om berichten verder zakelijk te houden en privé en werk niet door elkaar heen te laten lopen.
Web 2.0
Voor wat betreft mijn visie over web 2.0 constateer ik een omslag in mijn denken.
Bij mogelijke toepassingen voor de bibliotheek dacht ik voortdurend vanuit de traditionele manier van werken. Eigenlijk was het een soort één op één omzetten van de fysieke bibliotheekzaken naar digitale zaken.
Ik kwam niet tot een “out of the box” denken. Een beetje te vergelijken met de eerste auto’s. Daar bleef men ook hangen in een gemotoriseerde versie van paard en wagen.
Inmiddels begin ik te begrijpen, dat het van belang is, dat de bibliotheek aanwezig is op zoveel mogelijk virtuele verblijfplaatsen:
- Wanneer je bibliotheekfoto’s via Flickr openbaar maakt, bereik je niet alleen de toevallige bezoeker van de eigen website, maar ook iemand, die wat op Flickr rondstruint.
Voor een bibliotheekaccount op Twitter en Facebook en/of Hyves geldt hetzelfde.
- De website kun je interactiever maken:
De blog van bibliotheek Kennemerwaard verdient navolging:
Bloggen over diverse onderwerpen. Alles netjes verdeeld. Korte blogs, meteen inhaken op actualiteit.
Het onderwerp “leestips” kan een goede ingang zijn naar leesliefhebbers buiten de bibliotheek. Op basis van jouw enthousiaste besprekingen kunnen zij besluiten je blog te volgen.
Voor je publiek is het leuk wanneer je bloggers hebt met verschillende rollen: de realist, de dromer, de criticaster enz.
En verschillende schrijfstijlen zorgen ervoor dat je een gevarieerd publiek aanspreekt.
Ook intern valt er nog een wereld te winnen:
D.m.v. een blog zou je wekelijks een quizvraag kunnen stellen aan collega's.
Bijv. over onderdelen van de collectie en andere zaken m.b.t. deskundigheidsbevordering.
En wat te denken van een blog van MT ter vervanging van de A-Z berichten?
Het is echter heel goed mogelijk dat ik in de cursus ontdek, dat er voor de hierboven gesuggereerde toepassingen andere oplossingen bestaan, die nog handiger zijn.
Vormgeving
Een opmerking over het belang van het visuele aspect is een open deur. Maar toch..:een opvatting met de mond belijden is iets heel anders dan er ook daadwerkelijk mee aan de slag te gaan.
Of om met de grote Nederfilosoof te spreken "Je gaat het pas zien als je het door hebt".
Want pas nadat Ina getoond had wat er allemaal mogelijk is met foto-mashups werd ik enthousiast.
Bewustwording
Naast een omslag in het denken merk ik, dat ik de zgn. web 2.0 toepassingen ook eerder signaleer.
Ik maakte zelf van tijd tot tijd al gebruik van de web 2.0 functionaliteit binnen Bicat.
Maar het was me nooit eerder opgevallen dat het mogelijk is om via een RSS feed geattendeerd te worden op voor mij interessante aanwinsten. Overigens zit deze functionaliteit volgens mij alleen in de webversie (op de site) en niet in de pubcat, die in de bibliotheek op de publieksschermen geïnstalleerd is.
Ik merk, dat het me weliswaar veel moeite kost, om me allerlei technische zaken eigen te maken.
Maar ik troost me met de gedachte, dat je als bibliotheekmedewerker wel een duizendpoot, maar geen alleskunner hoeft te zijn.
Het volgende citaat is in dit verband wel toepasselijk:
De kracht van de informatieprofessional zit hem in de kennis en de volharding @marcdekkers
woensdag 26 oktober 2011
Praktijkuitstapje 3
Voor Ina, die ons bij ding 8 zo'n bijzonder appetijtelijk stamppotje heeft voorgeschoteld.
Stamppot
En 's avonds na kantoor of school
werken de Hollandse gezinnen
het warme eten snel naar binnen,
bijvoorbeeld stamppot boerenkool.
Wie hier z'n kookkunst wil vertonen
doet aardappelen in een pan
en maakt er dan een potje van
met kool, andijvie, prei of bonen.
Stamppot staat dus op elk menu.
Met worst of met een karbonade
die lekker lang is doorgebraden,
en met een kuiltje voor de jus.
Driek van Wissen
Wat een land! (2008) (p. 30)
Stamppot
En 's avonds na kantoor of school
werken de Hollandse gezinnen
het warme eten snel naar binnen,
bijvoorbeeld stamppot boerenkool.
Wie hier z'n kookkunst wil vertonen
doet aardappelen in een pan
en maakt er dan een potje van
met kool, andijvie, prei of bonen.
Stamppot staat dus op elk menu.
Met worst of met een karbonade
die lekker lang is doorgebraden,
en met een kuiltje voor de jus.
Driek van Wissen
Wat een land! (2008) (p. 30)
zondag 23 oktober 2011
Praktijkuitstapje 2
Landleven.
Er schijnen enorm veel agrariërs in Alphen te wonen. Voortdurend vang ik flarden van gesprekken op, waaruit dat blijkt:
- iemand heeft een vleeskoe aangeschaft
- een ander heeft een barbecue- of jammachine op zijn wensenlijst staan
- er worden angorakonijnen gefokt voor de wol
Kortom: Landleven is het gesprek van de dag.
Om deze hardwerkende boeren een hart onder de riem te steken heb ik het gedicht:
ein Bauer stirbt langsam
op Flickr geplaatst
Ik had de link op zowel bericht 7 als in dit bericht werkend (met mooie rode aanklikbare tekst). Toen moest ik zonodig iets kopieren voor een handleiding en nu zit ik weer te tobben omdat het niet werkt.
Er schijnen enorm veel agrariërs in Alphen te wonen. Voortdurend vang ik flarden van gesprekken op, waaruit dat blijkt:
- iemand heeft een vleeskoe aangeschaft
- een ander heeft een barbecue- of jammachine op zijn wensenlijst staan
- er worden angorakonijnen gefokt voor de wol
Kortom: Landleven is het gesprek van de dag.
Om deze hardwerkende boeren een hart onder de riem te steken heb ik het gedicht:
ein Bauer stirbt langsam
op Flickr geplaatst
Ik had de link op zowel bericht 7 als in dit bericht werkend (met mooie rode aanklikbare tekst). Toen moest ik zonodig iets kopieren voor een handleiding en nu zit ik weer te tobben omdat het niet werkt.
Blog 8 Online afbeeldingen bewerken
Torenhaan.
Zeer zware storm rondom
de kerktoren geblazen
De torenhaan totaal van slag,
draait alsmaar dolend in het rond!
...Eigen schuld! roept
de opgewonden moeder kip,
jullie vader... altijd al een rare flip
die veel te hoog van de toren blies.
Wilde niet met ons
vrij in een malse weide lopen
Dus, laat nu de wind maar blazen,
belandt hij met beide poten op de grond.
Neemt de hoogmoed hem toch te grazen!
03/04/2010/
www.droomster.nl
Bovenstaand gedicht kwam ik onlangs tegen op internet.
Ik zag de situatie meteen voor me en besloot het gedicht als uitgangspunt te nemen voor mijn experiment met het online bewerken van afbeeldingen.
Het ultieme eindresultaat zou er als volgt uitzien:
een levensechte afbeelding van een haan boven op een herkenbare toren en moeder kip met het grut op de grond.
Met stevige ondersteuning van schoonzoon stapsgewijs aan de slag met de diverse fotobewerkingsprogramma’s.
Als basis gebruikten we een afbeelding van mijzelf, terwijl ik een broodje at naast mijn fiets. Op de grond scharrelde een kip bij het fietswiel.
De kip uit de foto halen om verder te bewerken, ging uitstekend met het programma “fotoaanpassen.nl”
Ook enkele andere eenvoudige bewerkingen lukten wel, maar het was niet echt prettig om met dit programma te werken.
Bij online programma’s duurt bijv. het herberekenen van contrast erg lang.
Op de uitsnede met de kip stond ook nog een stukje van het fietswiel.
Met “fotoaanpassen.nl” lukte het niet om het wiel weg te poetsen.
Dus verder met Adobe Photoshop Express. Het was een heel gepruts om het wiel te vervangen door een kiezelondergrond, maar het lukte uiteindelijk wel.
Het resultaat van het onderdeel kip is hier te zien.
Voor de haan zou nog een andere bewerking nodig zijn: hij moest losgemaakt worden van zijn oorspronkelijk achtergrond en tegen een strakblauwe hemel geprojecteerd worden. Dit was niet mogelijk met Adobe Photoshop Express. Daarom ben ik hier gestopt met het experiment
Bij de cursus gaat het er nl. ook om, dat je je bewust wordt wat je wil:
Ga je voor een professionele uitstraling?
Beperk je dan tot kleine eenvoudige aanpassingen van je foto’s en schakel voor meer complexe zaken een professional in.
En in alle gevallen geldt: een programma, dat gewoon op de computer draait, werkt veel prettiger dan een online programma.
Voor collega’s, die van plan zijn zich echt in de materie vast te bijten heb ik een suggestie:
- Neem 1 foto van de vestiging in Roelofarendsveen en 1 foto van vestiging Ridderveld.
- Voeg ze samen in een afbeelding.
- Gebruik de tekst van een gedicht van Leo Vroman als volgt:
Op de gevel van het ene gebouw:
De wereld wordt het best genoten met de ogen half
en op de deur van het andere gebouw heel prominent
GESLOTEN.
Wie durft?
Zouden de tandjes van “content” stevig genoeg zijn om de klus te klaren? Of laat ze het vastbijten over aan haar kind?
Zeer zware storm rondom
de kerktoren geblazen
De torenhaan totaal van slag,
draait alsmaar dolend in het rond!
...Eigen schuld! roept
de opgewonden moeder kip,
jullie vader... altijd al een rare flip
die veel te hoog van de toren blies.
Wilde niet met ons
vrij in een malse weide lopen
Dus, laat nu de wind maar blazen,
belandt hij met beide poten op de grond.
Neemt de hoogmoed hem toch te grazen!
03/04/2010/
www.droomster.nl
Bovenstaand gedicht kwam ik onlangs tegen op internet.
Ik zag de situatie meteen voor me en besloot het gedicht als uitgangspunt te nemen voor mijn experiment met het online bewerken van afbeeldingen.
Het ultieme eindresultaat zou er als volgt uitzien:
een levensechte afbeelding van een haan boven op een herkenbare toren en moeder kip met het grut op de grond.
Met stevige ondersteuning van schoonzoon stapsgewijs aan de slag met de diverse fotobewerkingsprogramma’s.
Als basis gebruikten we een afbeelding van mijzelf, terwijl ik een broodje at naast mijn fiets. Op de grond scharrelde een kip bij het fietswiel.
De kip uit de foto halen om verder te bewerken, ging uitstekend met het programma “fotoaanpassen.nl”
Ook enkele andere eenvoudige bewerkingen lukten wel, maar het was niet echt prettig om met dit programma te werken.
Bij online programma’s duurt bijv. het herberekenen van contrast erg lang.
Op de uitsnede met de kip stond ook nog een stukje van het fietswiel.
Met “fotoaanpassen.nl” lukte het niet om het wiel weg te poetsen.
Dus verder met Adobe Photoshop Express. Het was een heel gepruts om het wiel te vervangen door een kiezelondergrond, maar het lukte uiteindelijk wel.
Het resultaat van het onderdeel kip is hier te zien.
Voor de haan zou nog een andere bewerking nodig zijn: hij moest losgemaakt worden van zijn oorspronkelijk achtergrond en tegen een strakblauwe hemel geprojecteerd worden. Dit was niet mogelijk met Adobe Photoshop Express. Daarom ben ik hier gestopt met het experiment
Bij de cursus gaat het er nl. ook om, dat je je bewust wordt wat je wil:
Ga je voor een professionele uitstraling?
Beperk je dan tot kleine eenvoudige aanpassingen van je foto’s en schakel voor meer complexe zaken een professional in.
En in alle gevallen geldt: een programma, dat gewoon op de computer draait, werkt veel prettiger dan een online programma.
Voor collega’s, die van plan zijn zich echt in de materie vast te bijten heb ik een suggestie:
- Neem 1 foto van de vestiging in Roelofarendsveen en 1 foto van vestiging Ridderveld.
- Voeg ze samen in een afbeelding.
- Gebruik de tekst van een gedicht van Leo Vroman als volgt:
Op de gevel van het ene gebouw:
De wereld wordt het best genoten met de ogen half
en op de deur van het andere gebouw heel prominent
GESLOTEN.
Wie durft?
Zouden de tandjes van “content” stevig genoeg zijn om de klus te klaren? Of laat ze het vastbijten over aan haar kind?
zaterdag 22 oktober 2011
Praktijkuitstapje 1
Mijn blogberichten n.a.v. de 23 dingen zijn doorgaans nogal tobberig van aard.
Ook zijn ze te lang.
Als oefening om hierin verbetering aan te brengen heb ik besloten af en toe een berichtje te publiceren met als titel: praktijkuitstapje.
In de praktijkuitstapjes probeer ik aan te geven welke invloed de nieuwe media hebben op mijn dagelijks leven. Zowel privé als in mijn werk.
Wordt vervolgd . (Anders haal ik doelstelling 2 niet)
donderdag 20 oktober 2011
Blog 7 : Flickr en foto-mashups
hiep hoera!!!!Mijn vreugde over het succesvol afronden van ding 6 heb ik hierboven geuit met behulp van Spell with Flickr
Na het uploaden van een eigen foto naar Flickr heb ik meteen maar even in “Google maps ” aangegeven waar de foto gemaakt is.
Omdat het opzoeken van foto’s m.b.v. de toegekende tags pas mogelijk is, nadat je minimaal 5 foto’s ge-upload hebt, ben ik daarmee ook aan de slag gegaan.
Inmiddels is het met hulp van Ina ook gelukt om een link aan te brengen naar mijn foto's
Verder heb ik wat rondgesnuffeld bij Findr en Earth album. Grappig.
Ook the great Flickr Tools Collection biedt een enorm scala aan mogelijkheden, maar voorlopig krijgt nog geen enkel item de kwalificatie “great”.
Dat is vermoedelijk meer te wijten aan mijn ondeskundigheid dan aan de mogelijkheden van het programma.
Ik heb nl. geprobeerd een stripballonnetje aan een foto toe te voegen, maar het resultaat is onleesbaar:
Omdat ik na alle perikelen van ding 6 behoefte had aan een inspirerend verhaal heb ik nog even rondgekeken bij 23 dingen voor musea. Dat was smullen. Maar ik voel me niet geroepen om zelf te kokkerellen.
Blog 6a: aanvulling
Ding 6 leverde nogal wat frustratie op.
Ik schreef een eerste, vrij geïrriteerde, versie van mijn ervaringen.
Hierop kwamen 2 waardevolle reacties.
Toen ik weer wat afstand genomen had, heb ik het oude bericht verwijderd en ben begonnen aan een nieuwe versie van het blogbericht.
Te laat besefte ik, dat ik nu ook de reacties kwijt was. Ik weet niet hoe ik e.e.a. weer moet herstellen.
Daarom hierbij de reactie van Edo, die ik ter harte genomen heb:
Ik kan me je frustratie goed voorstellen. Vooral omdat het bij mij wel werkt. Alle aangedragen oplossingen lopen op niets uit.
Wat in ieder geval belangrijk is dat bij de berichtopties "Getypte HTML interpreteren" aangevinkt staat. Dat is niet wat Blogger standaard instelt. Je vindt de optie in de rechterkolom als je in Blogger een bericht maakt.
Lukt het niet sla het dan over. Ik weet dat je graag wilt dat het lukt, maar het wordt anders een steeds grotere drempel.
Wellicht ook een goede tip voor andere zwoegers
Ik schreef een eerste, vrij geïrriteerde, versie van mijn ervaringen.
Hierop kwamen 2 waardevolle reacties.
Toen ik weer wat afstand genomen had, heb ik het oude bericht verwijderd en ben begonnen aan een nieuwe versie van het blogbericht.
Te laat besefte ik, dat ik nu ook de reacties kwijt was. Ik weet niet hoe ik e.e.a. weer moet herstellen.
Daarom hierbij de reactie van Edo, die ik ter harte genomen heb:
Ik kan me je frustratie goed voorstellen. Vooral omdat het bij mij wel werkt. Alle aangedragen oplossingen lopen op niets uit.
Wat in ieder geval belangrijk is dat bij de berichtopties "Getypte HTML interpreteren" aangevinkt staat. Dat is niet wat Blogger standaard instelt. Je vindt de optie in de rechterkolom als je in Blogger een bericht maakt.
Lukt het niet sla het dan over. Ik weet dat je graag wilt dat het lukt, maar het wordt anders een steeds grotere drempel.
Wellicht ook een goede tip voor andere zwoegers
donderdag 13 oktober 2011
Blog 6 : Het ontdekken van de mogelijkheden van Flickr
Ongemerkt uren doorgebracht met struinen door de foto’s op Flickr.
Afbeeldingen om je vingers bij af te likken. Maar heel vaak met de aanduiding “all rights reserved”. Uiteindelijk besloten om helemaal op safe te spelen en me te beperken tot het onderdeel “commons”.De keuze valt op een cartoon m.b.t. fietsen.
Vol goede moed begonnen met het kopieren van de url.
Die moest ergens geplakt worden. Leek niet zo moeilijk.
Op de werkbalk bevinden zich 2 buttons:
1. Link. Daar kon een URL geplakt worden. Helaas zonder resultaat
2. Pictogram met afbn. Ook hier kon een URL geplakt worden.
Zonder resultaat.
Toen de URL in de tekst geplaatst.
Alle (goede?) dingen in drieen dus :Weer niks!
Nog talloze pogingen ondernomen op andere pc’s, met andere browser, allerlei opties aan- en uitgevinkt. Ten einde raad, omdat ik persé een afbeelding wilde plaatsen met gebruik van een URL, een laatste poging met het logo op de homepage van de bibliotheek. En weer …… (jawel het wordt eentonig).
Vervolgens uitgeweken naar opdracht 2 : het uploaden van een eigen foto
. Plaatsen op Flickr was geen probleem, maar de foto vanuit Flickr op mijn blog tonen : twee keer raden………..
Daarna tot 2 keer toe geprobeerd een foto vanaf de pc te uploaden.
Het hele gedoe mondde uiteindelijk uit in een 14 dagen durende uitputtingsslag.
Het inroepen van hulp via helpdesk leverde veel tips op, maar niets werkte.
Ten einde raad het hele verhaal van mijn worsteling gepubliceerd.
Resultaat: nog dezelfde avond kwam er een tip van collega Ina : bij opties moet je getypte HTML interpreteren aanvinken.
Deze tip had Edo ook al gegeven. Bij hem en bij Ina werkte e.e.a. maar bij mij niet. Vanavond een nieuwe poging gedaan en jawel:
Afbeeldingen om je vingers bij af te likken. Maar heel vaak met de aanduiding “all rights reserved”. Uiteindelijk besloten om helemaal op safe te spelen en me te beperken tot het onderdeel “commons”.De keuze valt op een cartoon m.b.t. fietsen.
Vol goede moed begonnen met het kopieren van de url.
Die moest ergens geplakt worden. Leek niet zo moeilijk.
Op de werkbalk bevinden zich 2 buttons:
1. Link. Daar kon een URL geplakt worden. Helaas zonder resultaat
2. Pictogram met afbn. Ook hier kon een URL geplakt worden.
Zonder resultaat.
Toen de URL in de tekst geplaatst.
Alle (goede?) dingen in drieen dus :Weer niks!
Nog talloze pogingen ondernomen op andere pc’s, met andere browser, allerlei opties aan- en uitgevinkt. Ten einde raad, omdat ik persé een afbeelding wilde plaatsen met gebruik van een URL, een laatste poging met het logo op de homepage van de bibliotheek. En weer …… (jawel het wordt eentonig).
Vervolgens uitgeweken naar opdracht 2 : het uploaden van een eigen foto
. Plaatsen op Flickr was geen probleem, maar de foto vanuit Flickr op mijn blog tonen : twee keer raden………..
Daarna tot 2 keer toe geprobeerd een foto vanaf de pc te uploaden.
Het hele gedoe mondde uiteindelijk uit in een 14 dagen durende uitputtingsslag.
Het inroepen van hulp via helpdesk leverde veel tips op, maar niets werkte.
Ten einde raad het hele verhaal van mijn worsteling gepubliceerd.
Resultaat: nog dezelfde avond kwam er een tip van collega Ina : bij opties moet je getypte HTML interpreteren aanvinken.
Deze tip had Edo ook al gegeven. Bij hem en bij Ina werkte e.e.a. maar bij mij niet. Vanavond een nieuwe poging gedaan en jawel:
zondag 9 oktober 2011
Blog 5 : RSS feeds vinden
Als tool om RSS feeds te vinden heb ik gekozen voor Google blogsearch. Gezocht
naar informatie over e-readers. Ereaderclub leek me een geschikte bron, dus
daarop een abonnement genomen.
N.a.v. de tip in de cursustekst gezocht naar de blogroll van Mijns Inziens. Op het eerste gezicht niets gevonden, dus Google te hulp geroepen. Resultaat:
“11 april 2009 ... De gehele blogroll is ook gesneuveld, op een paar links naar ... Daarom heb ik er nu voor gekozen helemaal geen blogroll meer aan te bieden.”
Vol goede moed op naar de volgende suggestie. En die was meteen raak: Biblioblogs.
Voordat ik nog meer abonnementen neem, zal ik eerst maar eens bekijken hoe ik e.e.a. beheersbaar houd.
N.a.v. de tip in de cursustekst gezocht naar de blogroll van Mijns Inziens. Op het eerste gezicht niets gevonden, dus Google te hulp geroepen. Resultaat:
“11 april 2009 ... De gehele blogroll is ook gesneuveld, op een paar links naar ... Daarom heb ik er nu voor gekozen helemaal geen blogroll meer aan te bieden.”
Vol goede moed op naar de volgende suggestie. En die was meteen raak: Biblioblogs.
Voordat ik nog meer abonnementen neem, zal ik eerst maar eens bekijken hoe ik e.e.a. beheersbaar houd.
woensdag 5 oktober 2011
Blog 4 : De RSS perikelen.
Enige tijd geleden heb ik vanuit Google reader op enkele interessante sites de RSS knop aangeklikt. Er kwam geen respons op het scherm, dus het was gokken of de aanmelding gelukt was. Vervolgens rustig (of was het nu ongeduldig?) afgewacht of er via de mail signaleringen binnen kwamen.
Nee dus.
Vandaag geprobeerd in Gmail mijn post te archiveren. Lukte niet echt.
Alle tabjes bovenin ook nog maar eens opengeklapt. Inclusief Google reader. Bleken daar 147 ongelezen signaleringen te zitten!
Tip 7 bij de ontdekoefeningen is dus bepaald geen loze kreet.
Inmiddels een aantal lezenswaardige artikelen geselecteerd en gedeeld via e-mail. Andere manieren van delen ga ik de komende weken uitproberen.
zondag 2 oktober 2011
Blog 3: Ding 1 t/m 3
Na wat experimenteel gekeuvel is dit de eerste poging om een blog af te leveren volgens de vereiste criteria.
De cursus 23 dingen nodigt uit om aan een ontdekkingsreis te beginnen. Leuk, maar gevaarlijk. Want omdat er onderweg zoveel te ontdekken valt, blijf je rondkijken en vergeet dat er ook nog een etappe gelopen moet worden. En nog belangrijker: ook de eindstreep moet gehaald worden. Liefst een beetje ontspannen.
Gelukkig leverden de eerste opdrachten weinig problemen op. Er ging wel eens wat mis. Zo publiceerde ik mijn eerste bericht meteen onder de tekst van ding 1 bij het kopje :”Schrijf je reactie”. Hiermee gaf ik meteen de regie uit handen, want het lukte niet om de tekst daarna weer te verwijderen. Gelukkig verdween deze na verloop van tijd vanzelf van het scherm.
Bij het inrichten van de weblog heb ik me beperkt tot de basis en allerlei toeters en bellen weggelaten. (Tijdgebrek vanwege rondsnuffelen en te weinig affiniteit met vormgeving. Ik zoek de grenzen van het aanvaardbare op).
Het aanmelden leverde weinig problemen op. Tenminste: ik hoop dat het gelukt is en dat mijn probeersels ook voor de buitenwereld toegankelijk zijn.
De cursus 23 dingen nodigt uit om aan een ontdekkingsreis te beginnen. Leuk, maar gevaarlijk. Want omdat er onderweg zoveel te ontdekken valt, blijf je rondkijken en vergeet dat er ook nog een etappe gelopen moet worden. En nog belangrijker: ook de eindstreep moet gehaald worden. Liefst een beetje ontspannen.
Gelukkig leverden de eerste opdrachten weinig problemen op. Er ging wel eens wat mis. Zo publiceerde ik mijn eerste bericht meteen onder de tekst van ding 1 bij het kopje :”Schrijf je reactie”. Hiermee gaf ik meteen de regie uit handen, want het lukte niet om de tekst daarna weer te verwijderen. Gelukkig verdween deze na verloop van tijd vanzelf van het scherm.
Bij het inrichten van de weblog heb ik me beperkt tot de basis en allerlei toeters en bellen weggelaten. (Tijdgebrek vanwege rondsnuffelen en te weinig affiniteit met vormgeving. Ik zoek de grenzen van het aanvaardbare op).
Het aanmelden leverde weinig problemen op. Tenminste: ik hoop dat het gelukt is en dat mijn probeersels ook voor de buitenwereld toegankelijk zijn.
Blog 2: Mijn ervaringen met web 2.0
Ding,ding….:ervaringen met web2.0
Mijn ervaringen m.b.t. web 2.0 zijn tot nu toe vooral incidenteel van aard.
Een aantal jaren geleden, bij de introductie van de aquabrowser, heb ik geruime tijd vrij frequent mijn mening geventileerd via de ning op bibliotheek 2.0. Na verloop van tijd verscheen er weinig echt nieuwe informatie over dit onderwerp en verwaterde de belangstelling.
Vanwege tijdgebrek (andere prioriteiten) ben ik er uiteindelijk helemaal mee gestopt. Ik weet hoe e.e.a. werkt en mocht ik behoefte hebben om weer eens aan een discussie deel te nemen (of er een te starten), dan kan ik me simpelweg weer aanmelden.
In de aquabrowser en de Bicatcatalogus kan er gebruik gemaakt worden van web 2.0 functionaliteit. Samen met een collega ben ik enthousiast aan de slag gegaan. Samen zoeken we naar mogelijkheden om de web 2.0 functionaliteit in te zetten bij het inlichtingenwerk. We zien vooral mogelijkheden op het gebied van leestips: lijstjes maken, die vervolgens door collega’s in andere vestigingen geraadpleegd kunnen worden.
Al experimenterend lopen we tegen allerlei beperkingen aan. We zijn nog steeds enthousiast, maar ook kritisch: wat is de meerwaarde van een lijst van gelezen boeken? Via je lezersgegevens kun je deze gegevens ook achterhalen.
In een latere blog hoop ik deze en andere vragen m.b.t. bicat en aquabrowser te kunnen beantwoorden.
Afgezien van de twee hierboven genoemde activiteiten maak ik nog weinig gebruik van de mogelijkheden die web 2.0 te bieden heeft. Ik hoop dat de 23 dingen cursus ertoe bijdraagt, dat ik dingen ontdek, die echt mijn ding blijken te zijn. Zodat ik kan zeggen: ding,ding……het kwartje is gevallen
Mijn ervaringen m.b.t. web 2.0 zijn tot nu toe vooral incidenteel van aard.
Een aantal jaren geleden, bij de introductie van de aquabrowser, heb ik geruime tijd vrij frequent mijn mening geventileerd via de ning op bibliotheek 2.0. Na verloop van tijd verscheen er weinig echt nieuwe informatie over dit onderwerp en verwaterde de belangstelling.
Vanwege tijdgebrek (andere prioriteiten) ben ik er uiteindelijk helemaal mee gestopt. Ik weet hoe e.e.a. werkt en mocht ik behoefte hebben om weer eens aan een discussie deel te nemen (of er een te starten), dan kan ik me simpelweg weer aanmelden.
In de aquabrowser en de Bicatcatalogus kan er gebruik gemaakt worden van web 2.0 functionaliteit. Samen met een collega ben ik enthousiast aan de slag gegaan. Samen zoeken we naar mogelijkheden om de web 2.0 functionaliteit in te zetten bij het inlichtingenwerk. We zien vooral mogelijkheden op het gebied van leestips: lijstjes maken, die vervolgens door collega’s in andere vestigingen geraadpleegd kunnen worden.
Al experimenterend lopen we tegen allerlei beperkingen aan. We zijn nog steeds enthousiast, maar ook kritisch: wat is de meerwaarde van een lijst van gelezen boeken? Via je lezersgegevens kun je deze gegevens ook achterhalen.
In een latere blog hoop ik deze en andere vragen m.b.t. bicat en aquabrowser te kunnen beantwoorden.
Afgezien van de twee hierboven genoemde activiteiten maak ik nog weinig gebruik van de mogelijkheden die web 2.0 te bieden heeft. Ik hoop dat de 23 dingen cursus ertoe bijdraagt, dat ik dingen ontdek, die echt mijn ding blijken te zijn. Zodat ik kan zeggen: ding,ding……het kwartje is gevallen
Abonneren op:
Posts (Atom)