cc Tie Guy IIOnderstaand gedicht geeft perfect het lentegevoel weer. Ik las het enkele jaren geleden in een huis aan huis blaadje. Helaas weet ik niet meer in welk blad en wanneer.
Via Google vond ik twee treffers op de naam van de auteur.
Een interview en een verwijzing naar een boek
Het is niet duidelijk of het om dezelfde persoon gaat als de auteur van het gedicht.
Tuinvrouw
Als het winter wordt
snoei ik mijn dromen
op bruikbare lengte
met elfenverstand tot kaboutermaat
Weg het weerbarstige wilde
het wulpse weelderige
en woest woekerende
Wat overblijft is standaard
orde en regelmaat
kastklaar gepakt met een smaak van kamfer
doe ik de luiken dicht
maar hoe sterk is de lente
de geur van hamamelis
de kleur zonder kleur
van helleborus en vrouwenmantel
ik barst uit mijn knoppen
en word opnieuw geboren
met dromen zoeter dan ooit tevoren
Niet te verteren
hoogstens te genieten.
Wat een leven
Leni Creuwels
Hoe sterk is de lente : ik moet ook weer eens uit mijn winterslaap komen en je blogs lezen (uit zelfbescherming even niet gedaan), maar dat is het fijne in dit soort blogs, het is geen vluchtig nieuws. De gedichten van Emily Dickinson bijvorbeeld zijn tenslotte tijdloos. Dus ik ga alles rustig lezen.
BeantwoordenVerwijderen