zaterdag 17 december 2011

Praktijkuitstapje 14

Somberen n.a.v. Ding 20.

Ooit zei een lezer n.a.v. Maria Zachea :
"Mooi boek, maar ik ben blij dat ze niet nog meer kinderen had, want na de 12e invalshoek had ik het wel gehad”.

Bij mezelf merk ik, dat ik na het verkennen van alle Dingen een verzadigingsgevoel krijg: de zoveelste mogelijkheid om lijstjes aan te leggen en aan sociale netwerken deel te nemen.
0006 (fotonummer) - Kadastrale gemeente Wisch I - Inv.nr. 1821 - Naamindex artikelnummers 631-991A Genealogiedomein.nl

Zelfs de enthousiaste verhalen van anderen over nieuwe toepassingsmogelijkheden nemen mijn zorgen over de overlevingskansen van de bibliotheek niet weg.
Sterker nog: dit wordt alleen maar versterkt door een recenter artikel van Jeroen de Boer, waarin enige frustratie doorklinkt.

De opvatting van Edo, dat we hetzelfde lot tegemoet dreigen te gaan als Nokia (praktijkuitstapje 5) deel ik. Maar ik ben minder optimistisch over de levensvatbaarheid van de diverse overlevingstechnieken, die er voor de bibliotheek aangedragen worden.
Je kunt wel prachtige visioenen hebben over beleefconcepten, streaming music op loungebanken enz. Maar het hele gebeuren vindt uiteindelijk grotendeels plaats in de bibliotheek. En daarbij heeft het grote publiek toch niet direct de associatie van the place to be als het gaat om de ideale verblijfs-, recreatie- en ontmoetingsplek.
Bij mezelf constateer ik weliswaar dat er tijdens het 23 dingentraject een schakelaar is omgegaan wat betreft sociale media. Maar het is wel een “lam” schakelaartje. Het springt regelmatig weer terug in de oude stand.
Zo zal het ook bij het bibliotheekpubliek gaan.
We investeren in nieuwe dienstverlening en maken mensen voortdurend attent op de eigentijdse mogelijkheden van de bibliotheek. Het publiek constateert dat ook zelf, maar zodra ze terug zijn in hun eigen omgeving, piept het oude boekige bibliotheekimago weer naar boven als een hardnekkige pop-up.
Er is dus veel inventiviteit, aanpassings- en doorzettingsvermogen nodig om een rol van betekenis te blijven spelen in de snel veranderende maatschappij.

We kunnen de mouwtjes opstropen.
Zie ook de discussie op bibliotheek2.0

4 opmerkingen:

  1. Het verzadigingseffect wat jij hebt Anemoon, is bij mij ook al bereikt...en stijve schouders/ spieren.....van het lang achter de laptop zitten....ondanks dat ik deze cursus een heel leerzame en leuke cursus vind.Ik hoop dat ding 24 een extra ding is waar we een massage krijgen zou dat ook digitaal gedaan kunnen worden?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hier nog één, en een massage als ding 24 klinkt goed! In de centrale doen we ergens volgend jaar waarschijnlijk een week met als thema gezondheid, een massage past daar prima bij!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. In de laatste zin zit denk ik wel de oplossing. We hebben het 10 jaar laten liggen als het om sociale media gaat. Als 'stenen' instituut waarin we jarenlang gewerkt hebben met hetzelfde businessmodel (en varianten daarop) worden we aan alle kanten ingehaald door de realiteit van een veranderende maatschappij. Voor veel mensen zijn we best nog een prettig instituut, maar ook deze mensen zullen vroeg of laat merken dat er zo veel andere en effectievere manieren zijn waarop ze van de door ons zo gekoesterde zaken kunnen genieten. Onze verbondenheid aan de stenen en de verdeeldheid van beleid, belangen en subsidies, helpt ons daarmee niet verder. Het inzetten van sociale media kan ons daarbij helpen, maar het zal echt dieper dan dat moeten gaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @23 dingen ProBiblio:
    Ik denk dat je gelijk hebt. En het inzetten van sociale media mag er niet toe leiden, dat we het hart van de bibliotheek (de fysieke en digitale collectie en de toegang tot informatie) verwaarlozen. Want dat is toch hetgeen waar we over willen communiceren met de klant.

    BeantwoordenVerwijderen