Blog 9 Mijn visie over web 2.0 en de sociale media.

Sociale media
De uitgever Geert van Oorschot zei ooit in een interview:
“ Ik heb niet de behoefte om zelf te schrijven. Er zijn zoveel meesterwerken geschreven. Ik wil mensen de mogelijkheid geven om met die werken in aanraking te komen. Daarom ben ik uitgever geworden”. Later is hij op die uitspraak teruggekomen en is zelf ook romans gaan schrijven.
Iets vergelijkbaars geldt ook voor mij.
Ik ben dol op gedichten, maar hoef zelf niet zo nodig iets te schrijven.
Terwijl ik met de cursus 23 dingen bezig ben, merk ik wel hoe leuk ik het vind om al schrijvend mijn gedachten te ordenen en dingen die me opvallen te delen.
Tot zover het positieve deel van het verhaal.

Maar er is ook een andere kant:
In mijn eerste blog heb ik al aangegeven hoe makkelijk zaken uit de hand kunnen lopen n.a.v. verschillende interpretaties van een opmerking. En hoe vager het contact is (geen oogcontact, fysieke afwezigheid, geen intonatie in de stem) , hoe groter de kans is op misverstanden. Als je daarbij de laagdrempelige toegankelijkheid en het enorme bereik van de huidige sociale media optelt, is duidelijk hoe makkelijk zaken kunnen escaleren.

Voor de bibliotheek zie ik de noodzaak om actief te zijn binnen de social media. En ik ben me ervan bewust, dat een persoonlijke touch essentieel is, wil het boeiend blijven. Maar ik hecht eraan om berichten verder zakelijk te houden en privé en werk niet door elkaar heen te laten lopen.

Web 2.0
Voor wat betreft mijn visie over web 2.0 constateer ik een omslag in mijn denken.
Bij mogelijke toepassingen voor de bibliotheek dacht ik voortdurend vanuit de traditionele manier van werken. Eigenlijk was het een soort één op één omzetten van de fysieke bibliotheekzaken naar digitale zaken.
Ik kwam niet tot een “out of the box” denken. Een beetje te vergelijken met de eerste auto’s. Daar bleef men ook hangen in een gemotoriseerde versie van paard en wagen.
Inmiddels begin ik te begrijpen, dat het van belang is, dat de bibliotheek aanwezig is op zoveel mogelijk virtuele verblijfplaatsen:

- Wanneer je bibliotheekfoto’s via Flickr openbaar maakt, bereik je niet alleen de toevallige bezoeker van de eigen website, maar ook iemand, die wat op Flickr rondstruint.
Voor een bibliotheekaccount op Twitter en Facebook en/of Hyves geldt hetzelfde.

- De website kun je interactiever maken:
De blog van bibliotheek Kennemerwaard verdient navolging:
Bloggen over diverse onderwerpen. Alles netjes verdeeld. Korte blogs, meteen inhaken op actualiteit.
Het onderwerp “leestips” kan een goede ingang zijn naar leesliefhebbers buiten de bibliotheek. Op basis van jouw enthousiaste besprekingen kunnen zij besluiten je blog te volgen.
Voor je publiek is het leuk wanneer je bloggers hebt met verschillende rollen: de realist, de dromer, de criticaster enz.
En verschillende schrijfstijlen zorgen ervoor dat je een gevarieerd publiek aanspreekt.

Ook intern valt er nog een wereld te winnen:
D.m.v. een blog zou je wekelijks een quizvraag kunnen stellen aan collega's.
Bijv. over onderdelen van de collectie en andere zaken m.b.t. deskundigheidsbevordering.
En wat te denken van een blog van MT ter vervanging van de A-Z berichten?

Het is echter heel goed mogelijk dat ik in de cursus ontdek, dat er voor de hierboven gesuggereerde toepassingen andere oplossingen bestaan, die nog handiger zijn.

Vormgeving
Een opmerking over het belang van het visuele aspect is een open deur. Maar toch..:een opvatting met de mond belijden is iets heel anders dan er ook daadwerkelijk mee aan de slag te gaan.
Of om met de grote Nederfilosoof te spreken "Je gaat het pas zien als je het door hebt".
Want pas nadat Ina getoond had wat er allemaal mogelijk is met foto-mashups werd ik enthousiast.

Bewustwording
Naast een omslag in het denken merk ik, dat ik de zgn. web 2.0 toepassingen ook eerder signaleer.
Ik maakte zelf van tijd tot tijd al gebruik van de web 2.0 functionaliteit binnen Bicat.
Maar het was me nooit eerder opgevallen dat het mogelijk is om via een RSS feed geattendeerd te worden op voor mij interessante aanwinsten. Overigens zit deze functionaliteit volgens mij alleen in de webversie (op de site) en niet in de pubcat, die in de bibliotheek op de publieksschermen geïnstalleerd is.

Ik merk, dat het me weliswaar veel moeite kost, om me allerlei technische zaken eigen te maken.
Maar ik troost me met de gedachte, dat je als bibliotheekmedewerker wel een duizendpoot, maar geen alleskunner hoeft te zijn.

Het volgende citaat is in dit verband wel toepasselijk:
De kracht van de informatieprofessional zit hem in de kennis en de volharding @marcdekkers